Ég sendi grein inn um daginn sem heitir “ástarflækja” eg vil bara þakka öllum fyrir hjálpina og segja að eg talaði betur við hann (unnustan minn) og sagði að ef hann myndi haga sér svona myndi eg labba í burtu. Í fyrstu tók hann því ekki alvarlega en svo þegar hann sá að mér var alvara brotnaði hann niður og sagði að hann myndi aldrei vilja missa mig …það væri bara það að hann hafði ekki gert sér grein fyrir því að eg myndi virkilega fara. Það er nefnilega það sumir halda að allt sé svo sjálfsagt..en hann tók sig á og fór með mig i Ásbyrgi í æðislega rómantiska útilegu og samdi lag fyrir mig og eg hef aldrei lifað eins ánægjulega helgi með honum og þá……síðan þá hefuru hann verið æðislegur jújú auðvitað koma rifrildi en án þeirra væri engin ánægja þannig að þetta endaði allt mjög vel :) takk fyrir!