Sjitt maður þetta er ekki gott. ég hef heyrt svona um að konur sem eiga sjómann og sjá hann lítið fari að leita eftir einhverju öðru meðan hann er í burtu. ég meina ef það var koss þá er greinilega eitthvað í gangi, mér þykir leitt að segja þetta en ég mundi fara kannski að fylgjast betur með henni og sinna henni líka betur ef þess þarf:) en ég vona að þetta reddist hjá þér kallinn:) All you need is love;)

Ég persónulega myndi aldrei sætta mig við samband sem ekki er 100% fullkomið - en mitt álit og mínar hugmyndir þurfa alls ekki endilega að vera neitt réttari en aðrar - en ég segi bara það sama og ég svaraði þér um daginn um sama málefni:

“Ef satt er þá er það augljóst að hún hefur vaxið burt frá þér. Kannski er það vegna þess að þú ert lengi í burtu á sjónum, kannski er það bara langur tími sem þið hafið verið saman og kannski er það bara í góðum málum að þú segir henni bara að þetta sé bara búið …

Ég persónulega myndi alls ekki hanga í sambandi bara vegna vana - frekar kýs ég að vera laus og liðugur og geta slakað á en að vera stanslaust að hugsa um hvað ”hún“ er að gera núna - eða ekki gera …

Til hvers ertu að hanga í henni fyrst hún er þegar búin að segja þér og sýna að hún er þegar farin að hugsa annað og frá þér? Afhverju ertu að pína sjálfan þig?

Mín ráðlegging, sem þarf svo sem alls ekki að henta þér, er að slíta þessu sambandi áður en það gerir þig geðveikan, taugaveiklaðan og þaðan af eitthvað verra sem ekki er hægt að laga.

Afbrýðisemi getur endað með skelfingu ef haldið er dauðahaldi í samband sem þegar er farið út um þúfur - og þá verður ekki aftur snúið.

Losaðu þig við þennan bagga af baki þínu og snúðu þér að áhyggjulausu lífi - lifðu happy þegar þú kemur í land - farðu á pöbbarölt eða hvað sem er og reyndu að kynnast öðrum konum - en ekki endilega hlaupa strax í annað samband heldur njóttu þess að vera áhyggjulaus og vandamálalaus í einhvern tíma.

Vittu til, ef hún er þegar búin að skoða aðra fola - þá er hún að hugsa út í það að söðla um - og þá ert þú betur settur án hennar en að vera að reyna að lappa uppá eitthvað sem þegar er liðin tíð …

Njóttu framtíðarinnar en ekki leyfa sjálfum þér að sitja í vanlíðan úti á sjó í hvert sinn er þú ert úti - hugsandi um hvað hún sé að gera eða ekki gera í það og það skipti… Gangi þér vel!”

En eins og ég segi - það er ekkert víst að málið sé komið svo langt að það þurfi endilega að slíta því. En - er það eitthvað líf að lifa í stanslausum ótta og kvíða um hvað maki manns er að gera þegar maður getur ekki treyst viðkomandi fullkomlega? Ekki gott mál að mínu mati og ég mundi ekki sætta mig við það. Betra er að slíta og skilja áður en allt er farið til fjandans - halda vináttunni vegna barnsins og lifa lífinu lifandi og ánægjulegu frekar en í blekkingum, lygi og ótrú …

Kveðja:
Tigercop sem liggur sko ekki á skoðunum sínum þegar sambönd eru annars vegar … ófeiminn og óheflaður gaur þessi Tiger!

Ég veit ekki.
Þú átt ekki að þurfa að fylgjast með, það á ekki að vera þannig.
Ef hún getur ekki beðið á meðan þú ert að vinna þína vinnu(þó svo að það sé úti á sjó) og sjá fyrir þeim(að hluta til auðvitað, ef hún er í vinnu) að þá er ekki mikið varið í þetta samband.

“ástin er þolinmóð”

Ástin ein á að vera nógu sterk til að þola fjarlægð, því eins og sagt er “Fjarlægðin styrkir”

oki ég er með eitt auðvelt svar en það er dolítið erftitt og langsótt að fylgja því kanski, ég er núna að segja frá eigin reynslu þó svo að þetta hafi verið tvent ólíkt þá er eitt sem tengir þessi vandamál saman og það er lygin

ef hún heldur framhjá þér þá annaðhvort se´r hún eftir því og er hrædd um að það stofni sambandinu í hættu og þá verður þú að gera allt vil að sýna það að hún geti sagt þér all, þú ættir líka að sjá svipbrigði á henni ef hún er með sektarkennd

eða þá að hún vilji halda þessu áfram og þá er ekkert annað að gera en að leggja nokkurn vegin gildru fyrir henni og ég get bent þér á grein einmitt sem strákur skrifaði þegar kærasta hans hélt framhjá honum

greinin heitir varðandi framhjáhald
og höfundurinn Marcinko

ég vona svo innilega þín vegna að þetta hafi bara verið koss og ekkert meir, þú verður líka að sína henni traust og hún verður að sýna á móti og ef þú treystir henni ekki láttu hana vita því að annars fer allt í hundana

Ég er í langtímasambandi sjálfur og hef verið á sjó og veit hversu erfitt það getur verið að vita af dömunni “frjálsri” í landi þar sem traustið ykkar á milli er brostið. Það verður alltaf eitthvað að naga þig út á sjó, hvað hún sé að gera, er hún að segja satt og þannig lagað. Þetta verður þú að laga!

Mér finnst þú eiga sannleikann skilið, sérstaklega útaf því að þið eigið barn saman og gæta þarf hagsmuna þess sérstaklega. Ef ég væri í þínum sporum myndi ég bara koma hreint fram, spurja hana út í samband hennar við þennan mann og hvernig hún sjái fjölskylduna ykkar í framtíðinni.

Ef hún segist enn elska þig þá myndi ég biðja hana um að hætta öllu sambandi við þennan mann. Einnig þarftu að fá “feedback” frá henni hvað þið getið gert til að gera samband ykkar “betra”, hún er kannski að leita að einhverju hjá öðrum mönnum sem hún fær ekki frá þér t.d. það að vera öllum stundum tiltækur í landi!

Vonandi gengur þér allt í haginn!

Ég lenti í svipuðu, konan hélt framhjá og hún fór líka hraðar út af heimilinu en hún kom inn.
Þegar þetta er einu sinni búið að gerast, þá er allt traust horfið í mínum huga og ekkert annað að gera en að slíta þessu.
Þetta mun alltaf brjótast um í hausnum á þér svo lengi sem þú ert með þessari Konu, þegar hún er ein úti t.d. um helgi eða bara hvenær sem er munt þú hugsa “ Hvað er hún að gera núna”?
Að halda þessu áfram verður sennilega bara sálarkvöl fyrir þig, sama hvað hún tautar um að þetta komi ekki fyrir aftur en eins og einhver sagði hér á undan, þetta er bara mín skoðun og mín viðbrögð við samskonar leiðindum og þú ert í.
Láttu hana flakka.
Kv-prien.

Kannski er hún komin með einhver sambandsleið? Bara verður að ræða þetta við hana og fá þetta á hreint hvaða tilfinningar hún beri til þessa stráks og svo sambandið hjá ykkur.

Finnst afskaplega svona lágkúrulegt að vera hitta annan strák í laumi. Finnst nú í lagi að hún spjalli við hann á msn en ef hún vissi það vísvitandi að hann væri hrifinn af sér að þá eru það aðstöður sem maður vill ekki lenda í og yfirleitt reynir maður bara að forða sér úr þeim. Í staðinn fyrir að hitta hann áfram vitandi til þess hvaða hug hann ber hennar ef svo er.

Bara setjast niður og ræða saman er eina sem ég get sagt.

Oftast ef fólk heldur framhjá einu sinni þá mun það gera það oftar.

Mér finnst það ótrúlega lélegt að reyna við stelpur sem eiga mann/kærasta.

En vonandi reddast þetta hjá ykkur…

það er margt sem tengir ykkur saman, heil 10 ár, stór hluti æsku/unglingsáranna, fyrsta barn og eflaust heill hellingur í viðbót.
ég lenti í því að barnsfaðir minn (þáverandi maki til 4 ára) var komin í samband við aðra stelpu. ég fann sms frá henni í símanum hans, meirasegja klúr. hann þrætti fyrir allt reyndi að ljúga því að mér að þetta væri strákur, (hún hét karlmannsnafni í símaskránni hans), sagði að þetta væri bara vináttusamband og ekkert meir. við hættum saman nokkrum mánuðum seinna, ég fann það alltaf á mér að það vantaði eitthvað upp á þessar útskýringar hjá honum, en sama hvað ég spurði hann oft, og ég virkilega nuddaði andlitinu á honum upp úr þessu, þá þrætti hann.
núna ári síðar, komu upp umræða um þetta tiltekna mál sem varð til þess að ég gerði enn aðra tilraun í að spurja hann hvað hafði gert á milli þeirra. þá kom það loksins: hann svaf hjá henni! en hann þorði ekki að segja mér það fyrr en ári síðar og þegar við bæði erum komin í samband með öðru fólki. ég vissi það alltaf að það var eitthvað meira sem bjó að baki.
ég held að aðalatriðið í svona málum sé oft að hlusta á sína innri rödd, maður finnur ýmislegt á sér sem erfitt er að útskýra. og svo er auðvitað betra að vera einn heldur en í sambandi án trausts. traust er grundvöllur alls sem getur kallast ástarsamband. fyrir utan það, þá er svo miklu fleira í boði heldur en ein tiltekin manneskja sem hefur brotið á þér og sýnt þér eins mikla lítilsvirðingu og hægt er, bara ekki beint fyrir framan nefið á þér. ég er svo miklu hamingjusamari í því sambandi sem ég er í í dag að það verður ekki borið saman. svo má líka hugsa með sér að oft er það hin mesta blessun að fá ekki það sem maður vill, því oft bíður manns þá e-ð enn betra.. eiginlega eins og uppskera erfiðisins! =)
gangi þér vel, ekki sætta þig við neitt sem þér finnst að aðrir ættu ekki að sætta sig við, td. ef besti vinur þinn lenti í sömu aðstæðum, hvað myndir þú ráðleggja honum? oft getur maður orðið svo ringlaður í svona aðstæðum að hugsanirnar hlaupa í hringi og gera mann ringlaðan. býst við að það sé ástæðan fyrir því að þú skrifaðir greinina!