Sæl öll

Það má örugglega deila um það hvort þessi grein er á réttu áhugamáli en þá megiði bara deila um það.

Ég ætla hér að kynna ykkur fyrir “kenningu” sem ég hef “sett fram.”

Kenningin gengur í stuttu máli út á það hvað stelpur leyfa sér.

Stelpur eru misgáfaðar og misfallegar. Í þessu skiptir ytra útlit höfuðmáli. Stelpur leyfa sér að ganga ákveðið langt í samskiptum sínum við stráka. Þær láta þá gera ýmsa hluti fyrir sig, það getur verið bara hvað sem er, alls ekkert endilega tengt kynlífi, í raun bara hvað sem ykkur dettur í hug.

Bara nefndu það, allt sem ykkur dettur í hug það hefur stelpu dottið í hug að láta strák gera fyrir sig. Þær vita hins vegar nákvæmlega hvað þær mega ganga langt. Það er þessi lína sem má ekki ganga yfir því þá skíta þær algerlega á sig. Stelpur hins vegar vita nákvæmlega hvar þessi lína er og fara mjög sjaldan yfir hana. Þessi lína færist síðan fram og aftur eftir því um hvaða stelpur er að ræða og þær fallegu leyfa sér að ganga lengra en þær sem eru ekki jafn fallegar.
Já gott fólk, blákaldur raunveruleikinn blasir við, útlit skiptir miklu máli, annað er kjaftæði! Btw. greinin fjallar ekki um það hvort útlit skipti máli.

Sjálfur er ég 18 ára gamall og er í raun að skrifa þetta um stelpur á mínum aldri. Ég veit ekki alveg hvernig þetta er með mikið eldri stelpur en ég vil meina það að stelpur noti yngri árin til að leggja þessu línu sem þær mega fara yfir.

Ef við einföldum kenninguna nú aðeins fyrir þá sem eru ekki ennþá farnir að skilja:

Allir hafa séð kvikmyndina Lion King. Ýmindið ykkur klettinn og hellinn sem Simbi bjó í. Stelpan byrjar þarna inni í hellinum. Síðan kemur strákur inní þetta. Hann getur í raun verið hver sem er, hvar sem er, þess vegna bara vinur hennar sem er með henni í Kringlunni. En jæja stelpan byrjar núna að ganga út á klettinn. Hún gengur og gengur þar til hún veit það má ekki ganga lengra. Þið megið bara skálda ykkar eigin seinni part sögunnar í Kringlunni því að stelpan var svo flott að hún var búin að leyfa sér að draga strákinn í eitthvað rugl og hann hlýddi. Hún stoppar hins vegar núna alveg á brún klettsins.

Ef þið getið ekki skáldað endann á sögunni þá eruði frekar ófrjó í hausnum og þá eru hér stikkorð ykkur til hjálpar: matur, ljót föt. Notið ýmindunaraflið um svipaðar stöður og við komumst að því að við höfum öll lent í þessu.

Nú hef ég borið þessa kenningu undir reynda leikmenn og stelpur með reynslu og þau eru sammála þessu. Ég náði meira að segja að sanna þessu kenningu áðan á MSN.

Ég bar þessa kenningu semsagt undir góða vinkonu mína og hún sagði að þetta væri hárrétt. Síðan segir hún þetta: “Segðu mér að þetta gildi ekki um mig” Oó, hér er hún byrjuð að ganga hægum skrefum út klettinn og ég bendi henni á það og hún áttar sig. Þar sem hún er voða sæt og góð hélt hún að hún gæti leyft sér þetta og ég myndi bara segja “Nei, auðvitað gildir þetta ekki um þig”. En nei, þarna sannaðist í raun kenningin mín.

Eruði sammála þessu?
Hvað viljiði síðan meina að gerist við endann á klettinum?
Af hverju hlýða strákarnir?
Gildir þetta ekki líka um stelpur á föstu þegar kallinn er ekki á staðnum?
Eitthvað við þetta að bæta?