LgMirage fyrir 20 árum, 8 mánuðum Fjöldi lestra: 487

Minn skilningur a hugtakinu ast.

(Afsakid enga islenska stafi, en eg er staddur i utlondum eins og stendur)

Hvad er ast?

Ast er ord sem folk ELSKAR ad nota :)

“Ast” er mjog erfitt hugtak, og thad ma segja thad med sanni ad thad se eiginlega omogulegt ad “skilgreina” thad nakvaemlega.

Ad elska a t.d. baedi vid aettingja og elskhuga og merkir tvo mismunandi hluti i hverju tilfelli fyrir sig.

Ef eg aetti ad reyna ad gefa eins nakvaema skilgreiningu a “ast til elskhuga” eins og eg skil hana, tha mun hun einfaldlega vera einhvernveginn svona :
———-

Ad elska (elskhugi):

1. Ad thykja svo rosalega vaent um einhvern ad thu gaetir hugsad ther ad eyda aefinni med honum.

2. Ad tra hug thanns sem ther thykir vaent um, ad dyrka hans kosti og thola/umbera og jafnvel “lika” (mjog erfitt ad finna retta ordid fyrir thetta) vid galla hans einnig.

3. Ad tra likama hans og geta hugsad ther ad njota asta med thessum likama einum (og ad thessi likami naegji ther) til aefiloka.

4. Samantekt : Ad finnast thessi einstaklingur thad einstakur og serstakur ad thu haldir ad hann passi fyrir thig thad sem eftir er aefinnar.

———–

Thetta her fyrir ofan er thad sem eg myndi flokka sem sanna ast, en thetta er eingongu mitt alit.

Thetta held eg ad folk geti >fundid fyrir< a hvada aldri sem er, EN, eg held einnig ad thad taki langann tima fyrir folk ad stadfesta thetta, og thad myndi eg halda ad gerist eingongu med timans tonn.

Thess vegna radlegg eg theim sem halda ad their seu astfangir ad “ana” ekki uti eitt eda neitt, jafnvel thott their haldi ad their seu alveg vissir.

Thegar kemur ad thvi ad “elska” einhvern til aefiloka, tha tharf madur ad vera viss, ekki bara halda.

Thannig ad, ef thu elskar einhvern og heldur ad hann/hun elski thig lika, tha skaltu bara njota lifsins og gefa ykkur langann tima, thvi ad i raun er thad eingongu timinn, og timinn einn og ser sem segir til um hvort astin a milli ykkar se “sonn”.
Ef astin er sonn, tha mun hun hvort ed er endast thad sem eftir er :)

Vona ad thetta hjalpi folki sem er ad velta thvi fyrir ser hvort thad se astfangid af einhverjum, t.e.a.s. ef thad hefur sama skilning a ast eins og eg :)

Kvedja,
Mannfrodur.

[Notanda eytt] fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Þetta er æðisleg grein en ef ég væri þú mundi ég setja hana í íslenskann búning sem fyrst…….soldið erfitt að skilja en tókst samt……bara þolinmæði :):)

En heyrðu…..þetta er alveg frábær grein hjá ;)

Fyrra álit

Foxylady83 fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Æðisleg grein:D

Ég er einmitt ástfaning:D hehe og er alveg viss um að þetta er sönn ást…get ekki hugsað mér að vera með neinum öðrum en honum:D
Ástin er so yndisleg!:D

Fyrra álit

skuggi85 fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Já veistu ég er sammála…

Sérstaklega með að vera ekkert að flýta sér að finna þann eina rétta. Það er kannski erfitt að velja sérstakan aldur þar sem fólk eru misþroskuð og með misjafna lífsreynslu, en ég persónulega vil ekki finna þann eina rétta fyrr en ég er er orðinn u.þ.b. þrítugur. Ég vil njóta þess að vera ungur og vera í nokkrum alvarlegum samböndum og læra af þeim áður en ég fer eitthvað að skuldbinda mig af alvöru. Tel það ekki vera sniðugt að gifta sig í strax í kringum tvítugsaldurinn.

Einnig þá tel ég að fólk á að vera á föstu í langan tíma áður en það er tekið stóra skrefið að trúlofast og giftast. Ég ber mikla virðingu fyrir hjónabandi og finnst leiðinlegt hvernig fólk er að skilja út og suður og lýtur á þetta sem ekkert meira en bara staðfestingu á föstu sambandi. Fólk er ekki lengur að lýta á þetta sem skuldbindingu til æviloka (vita nefnilega að það er hægt að skilja ef það gengur ekki upp).

Ég er ekki að segja að ég sé endilega á móti því að fólk hafi þann valkost að skilja, ég bara tel eigi ekki að flýta sér í hjónaband af því að það er hægt að skilja. Maður á að giftast ef maður er mjög viss um að maður geti verið með einstaklingnum til æviloka.

Ég gæti ekki gifst einhverjum nema að vera búinn að vera í sambandi í allavega 3-4 ár og að hafa búið saman fyrir brúðkaupið.

Fyrra álit

Noproblem fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Að elska manneskju, kosti hennar jafnt sem galla.
Þegar maður þekkir viðkomandi útí gegn en elskar samt…

Ást er samt ekki eitthvað sem maður þarf ekki að viðhalda, maður getur ekki bara sagt “þetta er alltílagi, við elskum hvort annað”.
Maður verður að viðhalda ástinni.

Fyrra álit

LgMirage fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Saelt veri folkid.

Takk fyrir hrosid a greininni minni.

Eg hefdi sett thessa grein i islenskan buning ef thad vaeri mer einhvernveginn mogulegt, en thvi midur tha er ekki haegt ad velja um islenskt lyklabord a thessum tolvum sem eg er a, og eg hef ekki rettindi til hlada thvi inn, thannig ad thvi midur verd eg ad lata thad kjurrt liggja thangad til ad eg kem heim eftir nokkra manudi, eda thangad til eg finn lausn a thessu vandamali.

Eg er alveg sammala fyrri raedumonnum i sambandi vid fullt af punktum i samb. vid ast og hjonaband.

Mitt alit a sambondum samtimans er thad, ad folk gefur sambandinu allt of litinn tima, og sama sem enga tholinmaedi (thetta a audvitad ekki vid alla, meina thetta bara i almennum skilning).

Folk verdur endilega ad reyna ad leysa thau mal sem risa i sambondum i stadinn fyrir ad kasta upp hondum og gefast upp a noinu.

Veit veit personulega um por sem hafa byrjad saman, verdid rosalega odruvisi og attu mjog erfitt til ad byrja med, en thau unnu i sinum samskiptum, thannig ad hlutirnir leystust med timanum og nuna er meiriparturinn af thessu folki i hamingjusomu sambandi og sumir jafnvel med krakka a leidinni.

Thannig ad endilega gefid sambandinu ykkar, makanum ykkar og ykkur sjalfum taekifaeri a ad leysa thau vandamal sem upp risa adur en thid gefist upp a hlut sem gaeti verid mun betri en thid haldid.

Med sambond eins og flest annad, tha tharf ad vinna i theim til ad thau virki. Eg held ad eg viti ekki um eitt samband thar sem hlutir hafa bara gengid upp vandraedalaust og ad folk hafi ekki thurft ad komast ad samkomulagi um eitt eda neitt.

En latum thetta naegja i bili.

Eg oska ykkur gods gengis i ykkar sambandsmalum.

Kvedja,
Mannfrodur.

Fyrra álit

LulliB fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Til að getað lifað með einhverjum til endaloka þarf maður að bregðast við þeim breytingum sem myndast með tímanum, fólk breytist með tímanum og þannig myndast alls konar vandamál. Ég held það sé ekki bara einn rétti(rétta) eða þvert öfugt, heldur getur verið nokkrir sem eru þeir réttu á ákveðnu tímabili..
en það versta sem getur gerst er að þú hættir að breytast og verður fastur í einhverru hlutverki og þannig er það með ástina hún er breytileg og getur það verið sársaukafullt eða hamingjusöm breyting.

————————————————

Fyrra álit

Rómantík

Rómantík

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Minn skilningur a hugtakinu ast.

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi