Vá ég er að brjálast á þessu littla óféti…… Ok Bökkum aðeins í tímann.

Ég kynnist frábæri(guðdómlegri) stelpu sem ég var búinn að vera hrifin af óttalega lengi. Eftir að við byrjuðum saman þá fann ég það út að hún hefði verið hrifinn að mér líka óttalega lengi. Ég var allveg í sæluvímu og ekkert mögulegt gat rifið mig niður úr skýunum þangað til að ég frétti það að hún væri að dúndra einhvern annan gaur um helgar á meðan hún væri með mér. Ok, ég veit að ég sagði ekkert en þetta reif mig sko sannalega niður. Ég meina einhver klippti á fallhlífina mína og ég datt á rassgatið.

Ok, ég talaði við hana í róliheitum og við hættum saman og skildum sem vinir. Því þátt fyrir framjáhaldið á hennar hönd var hún þrælskemmtileg stelpa og ég vildi endilega að við héldum bara áfram sem vinir.(Við vorum saman í 6 daga)……….

En upp á síðkastið hef ég lent í mestu skapsveiflum dauðans. Fyrst var ég leiður en ég samfærði sjálfan mig að það yrði allt í lagi. Eftir það þá varð ég grautfúll og hefði brotið speigilinn inni á klósetti í skólanum ef ég hefði verið 100% viss um að ég þyrfti ekki að borga fyrir hann. Eftir ÞAÐ var ég ógeðslega high on life í 3 daga og núna sakna ég hennar svo sárt að mig verkjar. Ég sakna hennar ólýsanlega mikið.

En núna í augnablikinu langar mér helst til að kaupa mér eitt stykki leyniskytturiffil, miða upp í skýin og plaffa niður þetta fáránlega kríli með þenna fáránlega aula og asnahúmor sem enginn hlær að nema hann. Sem er hér að segja krílið, Amor……(Littla vængjaða krílið með aulahúmorinn)

Endilega komið með comment því ég veit ekki hvað snýr upp né niður ég sakna hennar svo en ég veit að ef við myndum byrja saman aftur þá myndi þetta gerast aftur.