Elsku Kristel! :*

Þetta er örrugglega alveg eðlilegar tilfinningar. Þetta er allt hluti af þeim hormónum sem flæða um líkamann á þessu tímaskeiði.

Þú ert ekki feit, heldur náttúrulega falleg.

Í sambandi við sambandið þá held ég að þú ættir að gera upp sjálfa þig. Af hverju ætti hann ekki að elska þig? Þú ert kannski ekki að ímynda þér þetta… en alveg örrugglega að búa eitthvað til. Maður er alltaf að finna átæður fyrir því að láta sér líða illa. :*:*:*

Kristel ástin!! Þú getur þetta!!

Ibba!

Elsku Kristel !
Eg thekki hvorki thig ne sogu thina en eg held ad i sambandi vid hvort madurinn thinn elski thig eda ekki se eitthvad sem thu ert ad hugsa um vegna thess ad thu hefur of mikinn tima til thess. Thu ert ad bua til eitthvad til ad hugsa um en eg held ad thu aettir bara ad haetta thvi og beina huganum annad hvort 100% ad barninu eda lika ad einhverju ahugamali … Thetta med sambandid er kannski eitthvad sem thu aettir i fyrsta lagi ad byrja ad hugsa um thegar barnid er faett og hormonarnir komnir a rett rol.
Gangi ther vel
Nala

Elsku Kristel.

Sennilega eru það nú hormónarnir sem eru að spila með þig. ég tala af reynslu, er komin 38 vikur í meðgöngu og hormónarnir eru búnir að spila mikið með mig. nú og ef þú átt við vandamál að stríða með kílóin þá er bara um að gera að fara að æfa fljótlega eftir barneign og borða hollan og góðan mat, fitu- og sykursnauðann.
Þú tekur ekki fram hve langt þú ert komin á
meðgöngunni?
Þó að illa hafi gengið í fyrraskiptið þá er það alls ekki stimpill á að það gerist aftur.
Gangi þér vel
Kveðja, Pocogirl :Þ

Ok hæ…

Ég ætla bara að segja að fólk þarf ekki að hugsa um hvort að það eða aðrir séu feitir eða mjóir… reyndar gera það ALLIR, því að útlitið virðist skipta ÖLLU máli hjá ÖLLUM!!!

Ég t.d er ALLT OF mjó en samt líður mér best í þröngum fötum, en ég VEIT að allir eru að horfa á mig og dæma mig. Það hefur meira að segja gengið kjaftasaga um mig í skólanum OFTAR EN EINU SINNI að ég sé með anorexíu, sem ég er alls ekki með, ég veit vel að ég er mjó og ég reyni að gera allt til þess að fitna með engum árangri… :,(

Ég veit að ég er ekkert ljót, en ég vil samt ekki dæma um það sjálf, og ég hef fullt af hæfileikum og öllu þannig dótaríi og ég á fullt af vinum sem að hafa alltaf verið góðir, og það er allt sem á að skipta máli, ekki útlit, ekki hvort þú sért mjó, feit, alltof há eða lág eða með stórar tennur, litlar tennur, lítil brjóst eða stór brjóst…

Fyrst þegar ég kom í skólann (framhaldsskólann) þá leið mér illa því að það var einn strákur sem að gat ekki hætt að öskra yfir alla hvað ég væri ógeðslega mjó og með lítil brjóst… og gerði bara ógeðslega mikið grín af mér, niðurlægði mig og sagði allan andskotann af blótsyrðum við mig. En t.d núna þá er mér farið að vera alveg sama um þetta og hlæ bara að honum, eða jafnvel vorkenni honum, því að það hlýtur að vera eitthvað að hjá honum að þurfa að dæma aðra á útlitinu, því að kanski er hann ekkert skárri sjálfur og bara líður illa útaf því, eða kanski var hann sjálfur lagður í einelti þegar hann var yngri og honum finnst hann vera að hefna sín, jafnvel þótt að ég hafi ekki gert honum neitt…
Það sem að ég er að reyna að ná fram hér með því að skrifa þetta er að þú þarft ekki að hugsa um útlitið, fegurðin er innan í… þótt að sumir vilji ekki viðurkenna það…

Og jafnvel þótt þú sért feit þá hlýturðu að vera æðisleg kona og allt þannig, annars væri maðurinn ekki með þér, fáðu þér smá sjálfsálit :)

Ég veit ekkert hvort þetta meikar eikkvað sens en allavegana TAKK..

Lefteye :)

ég hef aldrei lennt í þessari aðstöðu… en ætla mér nú sammt að reyna hvað ég get til að segja mína skoðun á þessu…. ég tel þig vera mjög kvíðna og vitir eiginleg ekkjert um kvað framtíðinn ber í skauti sér….. en ég spir… hverjir vita það? horðfu framan í sjálfa þig og segðu… ég ætla! mér að komast úr þessu og byrja að lifa upp á nýtt….

gangi þér vel
Zeron

vá mér líður nákvæmlega eins og þér þetta er eins og talað út úr mínu hjarta… ég er líka að springa. ég er orðin mjög þreytt á þessu. ég á ekki nema nokkrar vikur eftir, en fyrir mér er það eins og heil eilífð, mér finnst eins og ég hafi verið ólétt í nokkur ár en ekki tæpa 9 mánuði. mér líður ekki vel, ég er svo feit, ég kemst ekki í fötin mín og ég er alltaf borðandi, ég hélt að það ætti að vera yndislegt að vera ólétt, en það er ekki alveg þannig, en þetta fer að taka endi, og veitu ég bara get ekki beðið, þó að þetta sé lengi að líða þá belive me þetta mun taka endi…

gangi þér vel.

snolla

ég gleymdi líka að segja, að það er alveg eðlilegt að þú sért lítil í þér.unnusti minn missti sitt fyrsta barn og ég veit að það var alveg rosa erfitt fyrir hann því að hann fór yfir um vegna þess og það eru núna 3 ár síðan og ég veit að honum líður eins og þér. ég veit að honum kvíður rosalega fyrir fæðingunni, en ég vona bara að allt verði í lagi. , ég veit að þetta er alveg ógeðslega sárt. kannski mun þetta barn lækna e-h þegar það kemur í heiminn, en það mun aldrei koma í staðinn fyrir hitt. hitt mun alltaf vera hluti af þér. reyndu að þrauka, ég veit að það er bara óléttan sem gerir þig svona viðkvæma. þetta á eftir að lagast. þetta er ekki ýmindun, þetta eru bara hormónabreytingar. ég hugsa svona líka, mér finnst ég svo ömurleg og ég held stundum að kallinn minn sé bara með mér útaf því að ég er ólétt. en veistu það getur ekki bara verið það, hann er með þér af því að hann elska r þig, og í hans augum ertu alveg ótrúlega falleg. óléttar konur eru fallegar. mér hefur alltaf fundist það, þegar ég sá ólétta konu þegar ég var ekki ólétt. ég öfundaði þær alltaf svo mikið. en þeim hefur örugglega liðið eins og þér akkúrat núna.

láttu þér líða sem best kveðja snolla