Titillinn er alveg off… ég vissi bara ekki hvað ég átti að setja þarna. Jæja, elsku hugara… þá er komið að brífing!
Sko, ég vissi náttúrulega að ég þekkti x þannig að eftir smá tíma eftir að hún sagði mér að hún vildi reyna aftur fattaði ég hana… og ég vissi að hún var að bíða eftir neista, og ég vissi það á undan henni að það yrði ekki neitt. Ég er alveg hættur að hugsa um hana núna… það er bara allt búið, ég ber bara virðingu fyrir henni og hún á hluta af mínu hjarta, but that´s about it! En allavegana með hina… þá fór ég í kvöld og talaði við hana. Spurði hana hvort að henni fyndist nóg komið hjá okkur… bara til þess að ath…. þetta segir sig sjálft… hún spurði mig svo hversvegna ég spyrði hana að því. Og það sagði mér allt sem segja þyrfti… við féllumst í faðma, kysstumst innilegum kossi og ég sagði henni að sama hvað gengi á þá myndi ég alltaf elska hana, og hún sagði mér að hún væri með sjúkdóm sem gæti einungis læknast með hreinni ást… ég spurði hana hvort að henni væri þá ekki farið að líða betur…
Jeee, jeee, jeee smá drauma, drauma… hefði samt verið flott… :) En allavegana sagði ég henni að mér liði vel með henni og að mig langaði til þess að hitta hana meira. Og við erum semsgt að fara að hittast meira… en það verður bara í rólegheitunum… og það verður ágætt…
Þá er þessarri brífing lokið…
En í samb. við ástina og hrifninguna… þá er hún nokkurn veginn það sama, held ég, nema ástin er meira svona advanced… ég finn allavegana með þess að ég þarfnast hennar vegna þess hve lík við erum. Í samb. við snertingar o.fl. æ, það er erfitt að útskýra þetta… þetta er bara fílíngurinn.
Í bili…
Gromit