Að sjálfsögðu er ekki nema rétt að þið krefjist þess að ykkur sé sýnd smá tillitsemi og gaurinn sé næs og rómantískur, enda ættu strákar alveg að geta notið þess eins og stelpur.

Hinsvegar held ég að þú hafir orðið óheppin með ‘fiskana’ þína, en ekki hætta að reyna þrátt fyrir það, við erum margir (flestir vona ég) allt í lagi inni við beinið.

Hvað varðar spurninguna þína ‘Hvað er rómantík?’ held ég að það sé mismunandi fyrir hvern og einn. Hvað mig varðar þá finnst mér það vera rómantískt þegar ég og kærastan mín reynum að gera eitthvað sérstakt saman, eitthvað sem maður gerir ekki dags-daglega og ekki með hverjum sem er. En þetta eru bara mínar skoðanir, og að sjálfsögðu ekki algildar fyrir nokkurn annan…

Kveðja,
X

Ahh.. svo má þetta ekki BARA skrifast á strákana!

Það eru nú að verða tvö ár hjá okkur turtildúfunum, ég hef verið rómantískur stundum (mest í byrjun, soldið orðið slappari kannski með tímanum), gefið blóm óvænt og þannig

EN

stelpur mega líka vera rómantískar við strákana sína. Ætlastu virkilega til að fá rómantík upp í hendurnar þegar þú lætur enga í staðinn? Þú þarft kannski að “kickstarta” rómantíkinni í sambandinu ykkar…

það var um daginn einhver grein um þetta elstu hana

Sko, rómantík er bara bull og kjaftæði sem einhver aumingi hefur fundið upp. Rómantík er blekking!!!!

Það er rosalega mismunandi hvað fólki finnst rómantískt en svo er ekkert að því að sýna frumkvæði.

ekki alhæfa svona við erum ekki allir slæmir þú varst bara óheppin

Hæ :þ
Sko… þú talar um kertaljós og dæmi… en ég veit ekki sko… mér líður alltaf hálf asnalega þegar svoleiðis dæmi fer í gang ;o)
Ég held að rómantík sé mjög teygjanlegt hugtak og mér finnst að flestir karlmenn haldi að rómantík sé svona “útaðborðaáítalíumeðkertaljósogdæmifarasvoheimaðríðaogsofa” skiluru… ;)
Ég held að rómantík sé eitthvað sem skeður ósjálfrátt á milli tveggja aðila þegar er eitthvað í gangi. Þegar fólk er að búa sér til rómantík úr einhverjum stöðluðum hugmyndum þÁ held ég að það verði alltaf frekar asnalegt ;)

Láttu vita ef þú finnur eitthvað út úr þessu.
-
gdan

Ég er ekki búinn að skoða svörin ennþá, en þetta er hrikalega ósanngjarnt!!! Mér finnst rómantík alveg nauðsyn í sambandi… þá allskonar rómantík. Ekki bara þessi úthugsaða… það verður líka að vera svona “spur-of-the-moment” rómantík. Strákarnir hafa bara ekkert verið rómantískir… það er kannski ekki þeirra sök og alls ekki þín, en ég lít á það þannig að maður sýnir ekki rómantík hverjum sem er… þannig að það þarf að vera eitthvað til þess að rómantík blómstri! Svo er líka spurning hvað þú heldur að rómantík sé… það er svo mikið sem að mér finnst vera rómantískt að ég efast um að þegar ég sé rómantík í einhverju… sjái allir eitthvað… þannig að hún er persónubundin. Ég vona að þú upplifir rómantík, ekki þessa bíómyndarómantík, heldur “the-real-thing”… sú er alveg frábær…
Gangi þér vel
Gromit

Hvað ætli það segi okkur ef enginn strákur vill tilfiningalegt samband við þig? SEX! SEX! SEX! G

Ég er sammála flestum hérna með að rómantík er algerlega einstaklingsbundin, persónulega finnst mér t.d. það að horfa í augun á manninum mínum mjög rómantískt. Það þarf ekkert að segja neitt, bara horfa. Líka bara það að hugsa um hann á daginn, hugsa um hvernig hann kyssti mig í gær eða jafnvel hvar og fá svo fiðring í magann og það bregst ekki að maður brosi út í annað í von um að enginn taki eftir því í vinnunni. (Það kæmi hálf asnalega út) Mér finnst rómantískt að hann kyssir mig ALLTAF þegar hann fer í vinnuna á morgnana, (ég er þá sofandi því hann fer töluvert á undan mér), ALLTAF þegar hann kemur heim og er bara alls ekki spar á kossa sína. Reyndar held ég að ég sé mjög heppinn með hann, hann er svo hlýr en áður kvartaði ég samt um að hann væri bara alls ekki rómantískur. Þá var ég með allt öðruvísi skoðanir á “rómantík”. Mér fannst rómantík ætti að vera fullkominn, aldrei vandræðaleg eða fyndinn. Og að það væri ekki til nema ein eða tvær myndir af rómantík. Hope: Ef þú villt fá rómantík, byðurðu um hana. Þann aðila sem við á. Það segir sig sjálft. Það þýðir ekkert að ræða þetta bara við okkur, þú verður að segja hvað þér finnst. Maðurinn minn hefur ekki alltaf verið svona, kysst mig hæ og bæ og bara margt sem hann gerir í dag gerði hann ekki. Ég var í sambandi sem gékk erfiðlega og hvergi bólaði á rómantík,virðingu eða öðru nauðsynlegu. Eftir það hét ég mér því að ég skyldi í næsta sambandi segja það sem mér fyndist og það snemma. þá sagði ég hvað mér þætti þæginlegt og gott og að sjálfsögðu að ef maður er með manni sem virkilega þykir vænt um mann gerir hann flest til þess að gera mér til geðs og gleðja mig.. Ég geri það við hann. Mér finnst fátt annað betra en að gera eitthvað honum til hæfis innan skynsamlegra marka. Í dag getur HANN ekki sleppt að kyssa mig. Honum finnst það jafn þæginlegt og mér. Það verður að bera sig eftir björginni og láta vita hvers maður krefst af maka sínum. Þetta snýst um að báðir aðilar séu sáttir. Að komast að samkomulagi. Þetta er allavega mín skoðun á þessu máli. Ef maður er óánægður þarf maður að láta vita af því, einhvern sem getur lagað það. Hafðu það gott Hope og gangi þér vel.
Isabelle…

Hvað er rómantík??? Veit það einhver fyrir víst. Sú hugmynd sem flestir hafa af rómantík er komin úr amerískum bíómyndum sem gefa staðlaða ímynd af rómantík. Ekki gleyma að sömu aðilar framleiða spennu og ofbeldismyndir (sem eru reyndar mjög skemmtilegar) en allir gera sér grein fyrir því að þetta er ekki svona í alvörunni. Kertaljós og dinner, haf af rósum, flugvél sem skrifar I LOVE YOU í skýin er engan vegin rétt mynd af rómantík. Mín hugmynd af rómantík er að elska einhvern og vera svo heppin að upplifa það að hann elskar þig á móti. Kærastinn minn er með þeim órómantískustu sem ég veit um. Hann hefur þetta flowers and candles bara ekki í sér og ef hann reynir þá kemur það bara asnalega út. En ég elska hann líka eins og hann er og hann er ekki rómantískur og ég vil heldur ekki að hann reyni að vera eitthvað annað en hann er. Ég elska hann eins og hann er. Okkar rómantískustu móment er þegar ég finn að hann elskar mig. Þessi móment sem allir upplifa þegar þeir eru ástfangnir… t.d. þegar hann er að skutla mér í skólann í ömurlegu veðri, kyssir mig bless og ég sé það í augunum á honum að hann elskar mig. Ég valhoppa um á svoleiðis dögum. Maður má heldur ekki gleyma smáatriðunum.. eins og þegar við erum úti að labba og yfirleitt er það ég sem tek í höndina á honum… en þetta skipti einn á móti hundrað þegar hann tekur í hendina á mér þá er það alveg þess virði. Ég er endalaust rómantísk manneskja en ég geri mér alveg grein fyrir því að hann er það ekki. Auðvita verð ég stundum pirruð en ég veit líka að ég verð að taka honum eins og hann er. Þegar ég vil upplifa rómantík með honum.. þá skipulegg ég það sjálf. Læt renna í bað og sett smá olíu í baðið… raða kertum í kringum baðið (við erum svo heppin að hafa tveggja mann bað, ekki þessi litlu sem passa engan veginn fyrir pör) og svo býð ég honum í bað. Hann kann svo sannarlega að meta það… en ég veit að honum myndi aldrei detta í hug að gera svona. Þannig að ég sé bara um mína rómantík sjálf… All the ladies, Independent!!!!!!