Jæja… ég held að ég sé að verða ástfanginn af henni aftur! Hún er bara svo geðveikt breytt!!! Hún er orðin eins og hún var fyrst. Hlý og góð… og vill helling fyrir okkur gera. Þetta var bara öfundsýki í bland við hræðslu í sambandi við strákinn… henni fannst eins og ég væri bara að taka hann frá henni. Ég skil hana alveg. Mér leið alveg eins og henni, nema hvað að hún var með hann. Við fórum saman út á föstudaginn, ásamt vinum okkar og það var bara frábært. Ég vildi ekkert draga það að ákveða mig, né láta hana vita af ákvörðun minni, vegna þess að ég hefði ekki viljað að hún gerði það við mig. Við ætlum bara gera þetta í rólegheitunum… en ég finn samt að mig langar til þess að fara út í þetta á fullum krafti. Ég verð bara að halda aðeins aftur af mér. Hún verður bara alltaf fallegri, og fallegri, bæði að innan og utan. Ég er bara endalaust hamingjusamur núna, og mér er farið að líða virkilega vel. Ég sakna hennar endalaust… alltaf! Og hún mín. Hún er miklu opnari, kátari og skemmtilegri núna. Ég er alveg að fíla það. Ég hef það gott.
Gromit