Fyrst greinin mín er við það að hníga í rykið og merjast undir
tímans síhörðu tönn, ætla ég að endur innleggja gagnrýni
mína upp að þessu hér inn, svo þetta fá nú tíma til að ná
augum allra sem eiga lag hér að neðan. Gjörið þið svo vel.
Aftur:

hEAd: Elevator Grunge : Frúttilúpparinn kann nú svo sem
alveg eitthvað fyrir sér og þetta er lag með fínar pælingar,
kannski aðeins of crowded/sýrt. En aðaleg er það þetta
frútílúpsl sánd sem háir verkum hans. bæði heildar þynkan
sem foritið ljáir öllu sem útúr því slæðist og hljóðin, hvert fyrir
sig eru bara ódýr sem krakkhórur á niðurtúr. Öll bít verða bara
að suði. Maður er ekkert að fara að foottap-a og vagga sér við
neitt úr ávaxtataktabankanum skal ég segja ykkur. Miðað við
það kreistir hEAd ágætlega úr því örlitla sem hann hefur út að
spila : 43%

d5t21a# : Þetta er víst með prins valíum og er virkilega fallegt
lag, dáldið persónulaust en alls ekki bara eitthvað
semi-ambient út í loftið. En á því hvílir þó þungt einn galli;
trommuprógrammeringin. Með öllu óunnið trommuheila
sánd. ef þetta hefði bara verið sömpl eða í það minnsta betur
falinn og betri trommuheili vær´etta mun fallegra því hljóðin
öll, utan máske þessum “nnnnnjjjjjjááÁÁ, nnnnnnjjjjjáááÁÁ”
syntha á bakgrunninum, eru undurfögur. Verður ekkert dinkí
eins og brennur stundum dáldið við með sona
hljómborðsspil : 69%

senjor bomba : Alltof teygt og full, ja, hógvært ef einhver skilur
það. Ekki skemtilegt, en hefur nú samt visst kúl út í gegn,
þjappaður dósabít sem manni líkar ekkert of vel við fyrst um
sinn verður bara vel svalur þegar á líður lagið. svona eerie
fílíngur ætti, að mér finnst, að passa vel undir sona sirka
einnar mínótu langt atriði í einhverri sinester bíómynd.
kannski einhver að losa sig við lík eða að plotta að drepa
einhvern. Eða eikkað…samt ekki að keppa við stóru strákana.
Veit ekkert með hverjum þetta er: 53%

Hal3a : Veit ekki með hverjum þetta er, en gæti allteins verið
með prins valíum, þar sem hér er að finna sömu ömurlegu
trommurnar. Lagið sjálft er samt líka hálf slappt hérna,
ómarkvist hljómaflot. Maður hefur nú bara djöst ábát fengið
nóg af öllum þessum íslensku ambient
vangelis-wannabe-um. get ekki ímyndað mér að nokkur nenni
að hlusta á þetta út í gegn oftar en einu sinni ótilneyddur. ókei,
smá ýkjur, tæknilega ágæt sosem en flatt eins og danmörk :
50%

DJ Bjarki: Ég er ekki með tónsmíðarnar hans hér inni á
tölvunni minni (enda mín megabæt of dýrmæt fyrir svona
lagað), en vinur minn er með svona assimatrik digital
subskæber læn vitleysu einhverja og ég hlustaði á 5 ef ekki 6
lög með Bjarka kallinum þar. Þau get ég ekki dæmt hvert í
sínu lagi, þetta var allt keimlíkt og rennur mikið saman í
hausnum á mér, en ég ætla að leyfa mér að dæma heildar
framistöðu hans út frá þessari áheyrn. Sjáið þið til, hr. Bjarki
semur trance tónlist. Hún er, viðurkenni ég fúslega, ekki hátt
skrifuð hjá mér, en við réttar aðstæður og tækifæri hefur hún
vissan sjarma. Trance er svo ofsalega einfaldur og
formúlu-/klisjukendur að hver sem er getur samið hann ef
hann
1) á græjur fyrir 2-300.000 kall (þar sem sándið skiptir öllu),
og…
2) hefur einhvert skynbragð á dansgólfshegðun og
uppbyggingu lags.
DJ. Bjarki heyrist mér hins vegar eiga græjur fyrir 15.000 kall
tops og sagðist sjálfur ekki hafa nennt að byggja upp lögin,
sem skýn í gegn. Hörmungar útgáfa af hörmungar tónlist.
Ekkert ömurlegra en Trance með þunnri basstrommu: 32%

Espionage: Með BioSample. Nafnið á ágætlega við, það er að
segja í dulúðlegum skilningi, en þetta er engin spennutónlist.
Er samt bara að takast ágætlega það sem það ætlar sér.
Keyrir kannski fullmikið á þessu reverbi/delayi. Hefði mátt vera
meira miklu meiri bassi í bassanum, aðalegea taktinum.
Ekkert rosa merkilegt í sjálfu sér, en ágætt lítið lag. Hægt og
flott: 69%

introSpooq: Ekki mikið hægt að segja, því hér er mjög lítið að
finna. Lééélegt og leiðinlegt. Þessar súperslæmu skemmtara
trommur enn og aftur. Hái strengurinn í bakgrunni verður með
eindæmum leiðinlegur áheyrnar eftir 30 sekúndur en hann er
út lagið. Samanstendur aðalega af einni útúr ókalkúleraðri,
grainy (á ljótan hátt) og ógeðslegri syntha “melódíu”: 20%

Doritusss: Úúú, byrjar bara ágætlega svosem, fyrsti takturinn
ekkert skrípi. Samt dáldið margir með þetta “ég er að spila á
hljómborðið mitt í hátalarakerfið í tómri verslunarmiðstöð”
sánd. Ekki til mikillar prýði til lengdar. En svo droppar
maðurinn Amen Bróðurnum á lagið, og þá veit maður nú bara
ekki alveg hvaðan á mann stendur veðrið. Amen hefur nú þurft
að þola gríðarlega ofnotkun í gegnum tíðina og margir gert
það betur en hér. Samt attílagi lag, bara frumleiki í núlli :60%

m4mbo h3ll: Með Azzembler. Já, ég er svona tiltölulega
sammála dandruff með þennan mann. Generískt en flott.
Tsjiiill í gangi. Lag til að keyra einn til keflavíkur um nótt við, á
leiðinni á flugvöllinn til að mæta í jarðaför í bretlandi. Eða til að
vera dofinn eftir sambandsslit við…aaaallavegana. Ekkert að
þessu í rauninni, en heldur enginn straumhverfir. M1551r
s4mt e1tt prós3ntust1g fyr1r að n0ta tölust4f1 s3m bókstaf1;
ömurlegt. Lagið: 75%

hg: eða polarbeer eins og það heitir víst við nánari skoðun, og
það er eftir anomaly. Þetta er nú ekki alveg flís að mínum
rassi, en aftur á móti alls ekkert glerbrot í minni sáðrás
heldur, ef þið skiljið hvað ég á við. Svona múm fílingur,
gífurlegur múm fílingur í rauninni. Litlar tærar melódíur á
sveimi og taktur úr vansköpuðum hljóðum. Þetta er vel gert og
sándið bara ekkert að bögga mig, en lagið er kannski helst til
einhæft, breytingarsnautt. En jú jú það má nú segja um mörg
góð lög, það er bara að hér er ekkert klæmax, það vantar að
lagið fullkomnist, últimeit harmónían lætur ekki sjá sig. Eitt
sem fór líka í taugarnar á mér var strengja synthinn inni í
miðju lagi, alltof ódýr og veikur. En samt, allt svo fallegt þegar
öllu er á botninn hvolft að ég er tilbúin til að fyrirgefa því
ýmislegt : 70%

The music speaks: Ææææ ég veit það ekki…þetta er dáldið
svona ein í stórborginn fíl (ég er viss um sumir eru ekki að ná
þessum myndlíkingum mínum). Lagið er semsagt að reyna
að vera “stórt” og það tekst upp að vissu marki. Samt læddist
sú hugsun aftan að mér eftir tvær og hálfa mínótu að lagið ætti
að vera að feida út, svo mikil er keyrslan á míníngfult ekkóið
og delayið. Svo er þetta líka kannski fullmikið synthasull og
takturinn hefði mátt vera massívri til að ná þessu epíska
andrúmslofti : 62%

pooljinx: Hér gefur að heyra crappy sánd frá, kannski ekki
helvíti, en einhverju þar nálægt. Færeyjum eða Benedorm eða
eitthvað… en ég virði samt stefnuna sem hér er tekin. Ég er
ekkert alltof vel að mér í þeirri óendanlegu flóru mismunandi
stefna sem til eru í raftónlist, en þetta held ég gæti lauslega
verið skilgreint “trip hop”. Svoleiðis fíla ég í tætlur, finnst fight
club vera besti diskur í heimi o sona, svo þar fær´etta prik. En
aftur á móti er þetta lélegt trip hop frá, eins og áður segir,
Benedorm. Aðalmelódían hræðileg, aðalega hljóðið sjálft,
fyrra bítið er ágætt en svo kemur þarna einhver hörmung,
“dwiwiu” samplið er kúl og nokkrir ömurlega prógrameraðir
synthar. Þetta er líka held ég alveg örugglega gert illa í
einhverju allhliða forriti. Samt einhvern veginn alveg hægt að
hlusta á þetta í gegn : 45%

ShorE: Lítið, sætt og dinkí á góðan hátt. Þetta er svona
melódía sem er roslega kunnugleg, án þess að hún sé stolin
neinstaðar frá. Mario bros-legt og maður tekur ekkert eftir því
það sé fjórar mínótur, virkar eins og tvær. Endirinn góður líka.
Laid back alltsaman. Hljóðið er samt full dautt hér sem
endranær hjá hEAd og einhver lét 5000 króna casio
hljómborð spila á trommurnar ( þið vitið, þar sem hljóð númer
90 var flugvél?). Ekkert merkilegt í rauninni og gerist ekki
mikið, böt æ læk it. Mig myndi langa að gefa því 60+ en
raunverulegra væri : 59%

bjögun og skringilegheit: Ef mér finnst tónlist vera góð sé ég
fyrir mér bíómyndar atriði við hana, og hér kemur fullt upp í
hugann. Mest svona fólk að vera eitt, þreytt og
hugsandi/sorgmædd. Þetta er bara ágætis bít, mætti samt
vera örlítið lægra mixaður, og tónlistin er angurvært kúl. Ekki
mikið af efni, enda er ekkert verið að teygja lopann;02:02. Ekki
efni í sigurvegara, en ég er ánægður með þetta : 78%

Persistence: Eins og lélegt Kraftwerk lag; tacky melódía,
þunnt sánd, og manni finnst eitthvað asnalegt við það, en veit
ekki hvað. Og þó, ég veit mér finnst þessi vocoder og
söngurinn asnalegur. Nei nú er ég of leiðinlegur. Takturinn er
ágætis hip hop, en aðeins of
cleancut/hreinn/trommuheilalegur til að vera virkilega kúl, og
svo nýtur hann sín ekki alveg í þessu tónumhverfi. Sándið fínt,
eitthvað proffesional við þetta en leiðinlegt lag : 60%

Ástin er í töskuni: með Cucular. Gvöööð minn allmáttugur, hér
er bara komið garanterað top 3. lag! en sú rífandi sniiiild,
maður þarf bara að setjast niður! Nei. Bara grín, attí´plati.
Þetta er ömurlegt. Einhver ömurlegur rafmagnsgítars-synthi
hefur ósköpin, og svo kemur annar mjög svipaður yfir hann,
og svo er þarna “taktur” sem er eins og Cúki greyið hafi
randomly sett eitthvað hljóð útum allt í einhverjum
step-síkvenser. Rólegur millikaflinn er þolanlegri en afar
slæmur þó. Þeta er alveg eins og þetta hafi verið gert í Music á
Playstion, alveg nákvæmlega eins : 25%

the bright lights: Þetta er svona “klink klonk klank dú dam
klank dím klonk” músik eins og H&J gera svo ágætlega,
nema tempóið er þriggja stafa tala og keyrslan er dáldið
meiri. Bara nokkuð flott og ekki hægt að amast yfir sándinu
neitt mikið (mætti kannski vera aðeins tærara, verður dáldið of
grainy þegar mest er að gerast…en kannski er það bara bull í
mér…?). Það byrjar ekkert alltof vel, en venst vel og frá 1:50 er
þetta svoldið pælingakenda lag bara orðið kúl allt í einu. Fínt í
flesta staði barasta…en er ekki einhver sammála mér um að
það hefði verið ennþá meira súperdúper frábært ef það hefði
komið svona massífur samplaður taktur yfir þetta á
endanum?? hvað um það: 77%

chezzie: Æ svona nokkuð þykir mér miður skemmtilegt. Hér
hefur tónlistarmaðurinn tekið nokkur hljóð og troðið allskonar
effektum og drasli óþyrmilega upp í öll þeirra göt, svo úr
verður eitthvað fremur furðulegt. Gallin við slíkt er að ef þú
yfireffektar svona ofsalega hljómar allt mjög líkt. Alveg eins og
ef þú blandar of mikið af litum saman færðu alltaf bara
mismunandi tóna af brúnum, þá gefur hér að heyra mörg
tiltölulega lík, frekar ljót hljóð. Lagið allt er bara (eða virkar
eins og) eitthvað svona “nú-nauðga-ég-græjunum-mínum”
session. Svoleiðis gera allir af og til sem í þessu standa, en
það er óþarfi að troða þessu uppá annað fólk. Það kemur
allveg eitthvað áhlustanlegt inn á milli, en mestmegnis
ófögnuður. Svona semi-spuni á ekki vel við raftónlist, hlustið
frekar á CAN: 38%

girls in iceland: Hér hefur eitthvað fífl sett saman fullt af preset
riffum í einhverju bjánaforriti og raðað þeim meiraðsegja illa
og frekar samhengislítið upp. Ekki raunveruleg tónlist og til að
toppa allt er vocal sem hljómar eins og scooter. Ég er tilbúin
til að fórna hægri hendi og getnaðarlim (engin not af honum
án hægri handar) ef snilldar músíkantinn okkar skratsjaði
sjálfur í laginu : 5% (ég ætla rétt að vona ég sé ekki að steypa
vegna þreytu og þetta sé bara venjulegt lélegt lag)

Monomind: úúúú rosa fallegt bara. Sorgleg
einhver-er-dauður-og-það-sýgur stemming og það er vel gert.
Synthamelódíu uppistaða með subtle en flott sándskeip sér
að baki. Lagið er kannski helst til lengi að byrja og fyrstu
nóturnar eru laaangar. Ekki að þetta séu í raun neinir gallar,
en fyrir svona hádramatík mætti hvert hljóð kannski vera með
meiri voljúm, ekki í dísibelum talið heldur eins og hár hefur
voljúm, þykkt hljóðana mætti vera meiri. Þar er nú kannski
aðalega græjunum um að kenna… svo vellur lagið stundum
yfir í væmni (en væmni/fallegt er jú hárfín lína) og það er ekki
gott (og vindurinn í endan er langt yfir væmnisstrikið). ágætt
barastasta: 73%

xxx: Ekki freystast til að sækja þetta bara af því það er 956Kb,
það er samt 3 aurum meira en þú ert tilbúin til að borga fyrir
þetta, og svo muntu eyða 40 sekúndum í að hlusta á þetta,
þetta algjöra “ekkert”. Þögn getur verið róandi, skelfileg,
spennandi en þetta er raunverulegt ekkert: 2%

Einu sinni var konungur í ríki einu sem átti son. Litla prinsinn
dekraði konungurinn óspart og er hann óx úr grasi varð hann
óþolandi hálfviti með afar mikið órökstudd sjálfsálit. Auk þess
var hann sérstaklega illa innrættur og gerði hræðileg
myrkraverk í skjóli stöðu sinnar. Hann drap þjóna og
hirðhjálpara vegna upploginna saka og eftir dutlungum
sínum, nauðgaði fjöldanum öllum af þjónustustúlkum og lét
ávallt deyða börnin ef einhver urðu, og oft barnsmóðurina
með. Illskan varð megnri í prinsinum með hverju árinu sem
leið og 22 ára gamall lét hann drepa föður sinn og settist
sjálfur að völdum. Hann stjórnaði með ótta og stóð fyrir mikill
skattpíningu og opinberum pyntingum á föngum og
stríðsföngum sem lýðskemmtun. Hann sólundaði
ríkisjóðnum, stóð fyrir vanhugsuðum herlaupum inn í
nágrannaríkin og var í stuttu máli sagt eitt alsherjar fífl. Að
lokum var ríkið orðið svo veikt í sessi að barbörum og
illskeyttum fjallaþjóðum reyndist leikur einn að fara þar um
ránshendi með eldi og eyðileggingu og drápu þeir hátt í
helming íbúana. Einn slíkur rustahópur réðst inní
konungshöllina og tóku þar prinsinn, sem nú var konungur,
höndum, settu trekkt uppí rassgatið á honum og heltu
brennandi tjöru í á meðan heitum járn teinum var stungið í
augu hans. Örlög prinsins voru lán í óláni.

Að detta á hjóli, en brjóta þó ekki eggin sem maður var að
kaupa er líka lán í óláni.

Þetta er samt alls ekki sami hluturinn. Alls ekki.