Þetta “spari” plott er gott og fínt og ég nota það oft, en þá getur það hljómað eins og verið sé að teygja lopann full mikið, þ.e. gera mikið úr litlu. Ef maður spáir í því þá er þessi uppbygging að eitt hljóð í einu bætist við alveg rosalega algeng í raftónlist, því að oftast er þetta einn maður sem vinnur eitt hljóð í einu og finnst hvert hljóð vera sérstakt og vill gefa því tíma til að gerjast í höfði hlustandans.

Það getur líka verið flott að láta fullt af hljóðum koma inn í einu. Þá er eins og lagið “springi” framan í mann og “soundscapið” verður miklu heillegra fyrir hlustandann.

Varðandi almenna uppbyggingu, þá fer það auðvitað eftir því á hvaða hlustendahóp tónlistarmaðurinn er að reyna að höfða til (ef hann er yfirleitt að reyna að gera svo). Frægt er að danstónlistarmenn reyna oft að hafa hreinan takt í byrjun og lok lags svo að DJar geti mixað önnur lög inn í taktinn. Á eftir þessum byrjunar “mix”takti kemur oft löööng uppbygging sem ætluð er til þess að trylla dansóða dansara á dansgólfinu. Þessi uppbygging nær nokkrum gervihápunktum, og svo, þegar fólkið býst minnst við því, kemur allt inn og lýðurinn tryllist. Þetta er hægt að endurtaka einu sinni og í mesta lagi tvisvar í hverju lagi.

Hlustið á lagið Azzido da Bass (Timo Maas remix) sem er kjörið lag til að heyra dæmigerða uppbyggingu af þessu tagi. Munið samt að ná í Timo Maas útgáfuna.

úff þetta er efni í 5 greinar og allt mikilvæg hugtök sem hver og einn þarf að finna sig í.

1. strúktúr
persónlulega er ég afskaplega fastur inn í þessum strúktúr
intro-verse-chorus-verse-break-chorus-chorus
eða eitthvað afbrigði af honum. gallin er að við heyrum þetta svo mikið í útvarpinu að við eru öll heilaþveigin af þessu.
hjá mér er þetta byggt mestu upp á því hversu mörg hljóð eru í gangi hverju sinni en ekki hvaða hljómagangur er í hvaða kafla, eins og í hefðbundnu poppi.
ég pæli ekki mikið í þessu því ég veit ekki hvernig ég á að gera þetta öðruvísi. þetta er verðug pæling. það er náttúrulega hægt að láta sér detta ýmsir strúgtúrar i hug en þá er spurning hvort þeir gera lagið skemmtilegra. þetta er allt spurning um það. ef einhver structure gerir lagið betra er það góður structure, annars ekki. fer eftir hvernig lagið er hvaða structure á við hverju sinni, býst ég við…

2. hljómur
ég spái ekki mikið í hljómnum heldur, hann hefur hingað til einungið ráðist af hljóðfærunum sem ég hef notað. hver synthi hefur sinn character og hefur áhrif á hljóminn. nú þegar ég er búinn að fara alfarið yfir í vst er spurning um að fara pæla í þessu meir.
samt þegar ég pæli í því velur maður sér oft ómeðvitað einhver hljóð sem passa í lagið. maður hefur hugmynd um hvernig lagið á að vera og fylgir því svona nokkurn veginn. mottur eru yfirleitt allsráðandi hjá mér. þarf að fara dusta þær aðeins, orðin dálítið leiður á þeim.
hmmm… það er greinilegt að maður þarf að pæla í miklu fleiri hlutum, þegar maður er að búa til tónlist, en ég hélt. men!!! mér fallast heldur…


3. Hjúkk! (hook)
krúkur sem krækir í mann og límir sig við heilan á mann til þess að láta mann muna vel efit þessu lagi. mér finnst yndislegt að hlusta á flotta hooka. ég dýrka þá. fm957 er oft með fína hooka þ.e. hookar sem eru optimizaðir til að krækja sem fastast í mann.
þetta er eitthvað sem er erfitt að lýsa hvernig á að gera. allir geta nefnt fullt af góðum hookum allt frá mozart til bítlanna til monolake til [tónlistarstefnan þín], en fæstir geta samið góðan hook.

Eiginleikar góðra hooka að mínu mati:
->*þeir eru einfaldir.
->*þeir eru skemmtilegir (virðist sjálfsagt en ég fæ stundum leiðinleg lög á heilan, þar að leiðandi er hookurinn leiðinlegur en grípandi)
->*þeir eru vel afmarkaðir (þ.e. allt elementið er hookurinn en ekki bara hluti af því. þó getur hann verið partur af sönglínu t.d.)
->*þeir heyrast vel í mixinu.
->*aðrir hlutir skyggja ekki á hann (t.d. góður taktur getur verið hook en að bæta við taktinn einhverju rugli sem gerir þetta að takktleysu er slæmt)
->*þeir heyrast ekki oft. (ég vill hlusta á lag aftur til að heyra þrjá góða kafla. ekki gott að þreyta góðan hook oft í sama lagi. betra að þreyta lagið við repeat í útvarpinu ;)

hvað er hook og hvað ekki? segjum bara að þegar þú heyrir hook veistu að hann er hook. getur verið búið til úr hverju sem er.

4. progression.
áður en ég las þessa grein vissi ég ekki hvað progression væri. ég veit það ekki enn… :/

en er það notað til að gera lög t.d. epic?

bara koma með flottasta kaflan aftast segi ég… :) ég hugsa að sinfóníur eru progressive. best örugglega að lærðir einstaklingar svari þessu…

5. útsetning
það tekur oftast jafnlangan tíma fyrir mig að vinna að útsetningunni eins og loopunni i byrjun. er samt útsetning ekki í raun það saman og structure? þetta ræðst bara af því hvernig skapi ég er, hugsa ég…
pæli ekki mikið í þessum, enda er orðin ansi staðnaður í þessum málum.



þetta eru bara mínir 5 aurar. þið meigið hakka þessar skoðair í spað ef þið viljið :)

Getur einvher bent mér á eitthvað electro sem hefur einfaldann og skýrann strúktúr … er að reyna að gera fyrsta legið mitt :P, er kominn með loppu og einhver sound en veit ekki laveg hvernig ég á að raða þessu upp.

Ég fer bara eftir hjartanu :p

Þegar ég er að gera tónlist fer ég algjörlega eftir hjartanu. Ef ég geri það ekki enda ég bara í einhverju rugli og þá er lagið bara dautt. Þó það hafi fallega melódíu sem er kannski grípandi þarf ég oft að byggja það alveg upp á nýtt frá grunni því ég hef verið að rembast við að fá eitthvað ákveðið form eða fíling. Bestu lögin mín koma í almennu flippi, þegar eitthvað örlítið kemur manni af stað við að semja og maður situr spenntur við tölvuna í tvo tíma og þá er maður búinn.
Aldrei heyrt hugtakið ,,krókar" áður, en ég veit við hvað er átt. Það er einmitt hluturinn sem maður hlustar á allt lagið til að heyra, hitt er svosem flott, en í sameiningu við krókinn er lagið æðislegt - og mann langar að hlusta á það strax aftur.
En ég held að það dugi ekki við að hlusta á sína eigin tónlist, því þar er maður að semja eitthvað sem maður fílar auðvitað sjálfur, og sjálfur hef ég hlustað á nokkur minna eigin laga aftur og aftur og aftur og aftur í röð - og þá er maður hvort er búinn að venjast því og fílar það hvernig sem það er(þó það hafi galla sem mætti laga). Og er það ekki markmiðið með krókum, að krækja í aðra til að fíla lagið? Bara smá pæling.

Og talandi um epísk lög - ég hef mjög gaman af því að gera epísk lög. Svo virðist reyndar að lögin mín hafi bara einfaldlega tilhneygingu til að verða epísk. Og svarið liggur held ég í stöðugri uppbyggingu atriða sem falla öll saman í órjúfanlega heild, og endar helst í algjörri ringulreið hljóða sem þó hljóma vel í graut.

Er ekki virkur skrifari, stunda lesturinn meir, en þessi greinaskrif og umræður er fylgdu í kjölfarið vöktu áhuga minn.

Varðandi strúktur (eða einfaldlega byggingu upp á okkar ástkæra ylhýra) þá reyni ég oft einhverra hluta vegna meðvitað að forðast “hefðbundna” byggingu. Mér finnst alltaf jafn skemmtilegt þegar lög koma manni skemmtilega á óvart, og lög fá alltaf plús hjá mér fyrir það eitt að koma á óvart, þó svo að þau geri það leiðinlega. Það sem er fyrirsjáanlegt er leiðinlegt sbr. Hollywood. Dæmi um byggingu sem kom mér alltaf jafnmikið á óvart (áður en hún virtist komast í tízku) var í einhverju FM-dans lagi (A*Teens ef ég man rétt) þar sem maður fékk að heyra snare-rush í fjóra takta og þegar maður hélt að brjálaða bítið ætlaði að kikka inn, kom breik í einn takt og svo byrjaði brjálæðið. Þetta kom sér illa í partíum þar sem maður taldi 1, 2, 1,2,3,4, og stökk í loft upp en var alltof fljótur á sér. Var samt skemmtilegt. Skilur einhver hvað ég meina?

Varðandi hljóm, þá reyni ég ekki að viðhalda stíl í gegnum allt repertoirið, en ákveð kannski meðvitað einhver ákveðinn hljóm sem hæfir hverju lagi og reyni að halda honum til streitu í gegnum lagið.

Krókurinn er góður ef hann er skemmtilegur, en ekki nauðsynlegur. Fullt af góðri tónlist er laus við krókinn. Ef mér tekst að búa til góðan krók reyist mér oft erfitt að koma honum saman við restina af laginu.

Progression er e-ð mjög óljóst hugtak í þessu samhengi og ég treysti mér ekki til að ræða um það.

Útsetning getur skipt öllu, en líka engu. Gott lag (með góðan krók) er alltaf gott sama þótt það sé bara simpil square-bylgja, gítarglamur, söngur, sinfónía eða frekari geðsýki.

Og þannig er það.