Ég veit eiginlega ekki hvernig ég á að lýsa þessari veru, en hún var en kannski er best að segja bara söguna. Ég vaknaði um tvö leitið eina nóttina með alveg gífurleg þyngsli fyrir brjóstinu, svo mikil að ég gat varla andað. Ekki ósvipað og að liggja undir þungu fargi. Þegar ég opna augun þá sé ég allt í móðu. Ég ligg og er bókataflega að berjast við að ná andanum, bylti mér og þá tek ég eftir því að móðan er ekki í augunum á mér, því þegar ég sný höfðinu þá hverfur móðan. Núna er ég...