Í hyldjúpum pittum anskotans, umlyktur dauðans köldu klakakrumlum, skefur skít úr endaþarmi hans, við dauða djöfuls kvæði umlum, svo snarkar í djöfulssins eiturgufum. klóra úr mér augun með tánöglum, blóðið drifnar tæti þær í mig í nafni anskotans, öskur af flánum börnum þöglum, bóðidrifnu nafni á krans míns lausnara SATANS, djöfullinn krýnir mig dauðariddara sinn, á svörtum vengjum svíf ég, ég grótharða holdrisu hans finn, öskur og óeiðrar rutsirkdna! *growl*