líf mitt í molum, sálin komin í graut, rökhugsunin fokin út um gluggann. Hvað er í gangi, hvað er ég að gera, af hverju er ég sofandi? sef allt í burtu, erfiðleikann og myrkrið, læt það bitna á öllum öðrum. að fynna til, að hata, að vilja bara sofa allt í burtu. Búið að gefast upp á dimmunni, myrkrinu, mér. Vil bara sofa. er til fyrirgefning? Fyrir það sem ég hef gert? ég svaf…. og vildi aldrei vakna aftur. ER MIG ENNÞÁ AÐ DREYMA? STEINUNN MONGÓ!