Jæja.. Mín hefur verið að hugsa, eins og fólk flest. og nuna var mín skoo að hugsa um þess ást… Ég veit að Ástin getur blindað mann, en af hverju þarf hún að vera svona flókin? ÞEssu getur náttla enginn svarað með réttu, alltaf hægt að koma með ágiskanir.. ´Ætli hugurinn sé bara að rugla í manni? en ef maður er virkilega hrifin/ástfanginn af einhverjum og langi til að það endist að eilífu og að hinn aðilinn sé líka ástfanginn, hvernig getur maður verið svoo viss? kannski það sé bara...