Á svörtum þjóðvegi í eyðimörk blæs svalur vindur gegnum hár mitt Heitur ilmur spænskra blóma rís upp í gegnum loftið Áfram útí fjarlægð sá ég blöktandi ljós höfuð mitt þyngdist og mér sortnaði fyrir augum Ég varð að gista þar þessa nótt Þar stóð hún í dyragættinni ég heyrði í bjöllu verkefnis og ég hugsaði með sjálfum mér þetta gæti verið helvíti eða himnaríki Svo kveikti hún á kerti og vísti mér leið Raddir niðri í ganginum mér heyrðust þær bjóða mig velkominn velkominn á gististaðinn...