Er með til sölu Fender The Twin lampamagnara með rauðum tökkum. Nýir lampar. Serial number LO 018223 hér má sjá upplýsingar um magnarann og user review: http://reviews.harmony-central.com/reviews/Guitar+Amp/product/Fender/%22The+Twin%22/10/1 Sendið mér póst á snaebjorns@gmail.com

Why is life so gloomy and gray Helpless I watch as you're taken away With empty eyes I stare at your seat Eternity passes in a single heartbeat It's hard to explain when people don't known you how colorful life is when you are around Alone I'm in pain but afraid to show you The break of a heart does not make a sound

Í blaðinu speglast andlit þitt, augnaráð vitstola konu. Höndin skjalfandi, sendiboði reiðinnar Eggin hvöss bendir á mig, von er á heiftarhöggi. Hjartað slær enn, uppspretta ástarinnar Oddurinn sprettir upp fötin, brjóst mitt mætir blaði Augun þín tárvot, túlkur sorgarinnar Ískalt stál milli rifja gengur inn í mig. Andlitið herpist, ég bíð sársaukans Afli linnir takið lo,snar hönd þín rauð af blóði. Ég fell í arma þína Sem áður elskuðu mig Það síðasta sem ég heyri Er hjartsláttur þinn,...

Þjakaður af fordómum og hatri. Loka augunum, kreppi hnefa Þori ekki að líta, -get það ekki. Bít á jaxlinn. Geng burt Minn eigin bróði í netabol!! Daðrandi við gamlan mann. Hvílíkt ógeð, -viðbjóður Hristi hausinn. Geng í burt.

Ástin er falleg hún minnir á rós og daginn svo bjartan og sólarljós. Hún vex í skjóli, er viðkvæm jurt Og illgrésið þarf að rífa burt. Hún lýsir upp lífið, yljar þitt hjarta, fegrar þitt líf og tilveru bjarta -En þótt rósin sé falleg þá fölnar hún fljótt Og dagurinn breytist í niðdimma nótt Hvergi er skjól fyrir veðravendi Og viðkvæm jurt fellur fyrir arfa hendi Í brjóstholi mínur er steinn fyrir hjarta Og grátkökkur fastur í hálsinum –ég sakna þín elsku Marta.

Þjakaður af fordómum og hatri. Loka augum, kreppi hnefa Þori ekki að líta, -get það ekki! Bít á jaxlinn. Geng burt Minn eigin bróði í netabol. Daðrandi við gamlan homma. Hvílíkt ógeð, -viðbjóður! Hristi hausinn. Geng í burt.

Mér datt þett í hug um daginn þegar sonur minn var eitthvað erfiður: En hve lítið léttvægt verk það er að þunga konu, en getur orðið raunalegt að ala uppi sonu.

Ég vakna í myrkri morgun einn. Myrkrið streymir inn. Við sjóndeildarhringinn sé morgunroðann hún rís ekk’í þetta sinn. Flýg ekki of hátt, né lýt of lágt. Lýt þó alltaf lægra. Það ætlar að kvölda snemma morguns, morgunsins sem ég dey. Stend í skógi nakinn, villtur. Kuldinn svíðir skinn Á nokkrum trjám sé ég nýjabrumið. en sumarið nálgast ei. Flýg ekki of hátt, né lýt of lágt. Lýt þó alltaf lægra. Það ætlar að hausta snemma í vor, vorið sem ég dey Ungur varð ég gamall og grár, nálgast endalok....