Ein ég sit og skrifa Einmanna í mannmergð, Án þín, er ekkert, Ekkert sem kveikir mitt bros. Ein ég sit og skrifa, Brosandi með tárin í augunum, Án þín, er ekkert, Ekkert sem slekkur mína sorg. Ein ég sit og reyni að lifa, Án allrar gleði í hjarta, Án þín er ekkert, Ekkert sem lætur mig vakna. Ein ég stend, á krossgötum, Ein með spurningarmerki á hvolfi, Án þín, hef ég ekkert vit, á því hvað er gott eða slæmt. Bætt við 4. október 2008 - 18:27 samið af mér, ingas. þann 3.september 2008