Þú hvarfst inn í nóttina, eins og sólin. En þú komst ekki aftur, nú bíð ég þín. Bíð þín að eilífu. Núna ertu farinn ég sakna þín svo. Svo mikið að það er sárt. En ég stend en og horfi, horfi á hafið í von um að þú sért þar. En ég sé þig ekki, trúi ekki að þú hvarfst mér frá. Allir telja mig klikkaða en ég veit, veit að þú munt birtast mér aftur þó ekki nema bara í huganum. Ég mun sjá þig aftur! Þegar ég frétti af slysinu, brast líf mitt. Ég féll saman, vildi ekki lifa. En verst var að þú...