ok…ég var svona að velta fyrir mér hvort að karlmenn hafi eitthvað lítið álit á svona druslum eins og ég kalla það. s.s. stelpur sem reyna við allt sem hreyfist, jafnvel besta vin kærastans síns og jafnvel pabba vinkonu sinnar. er strákum alveg sama um svona eða finnst þeim þetta frekar druslulegt eins og mér. geta strákar einhvern tímann borið virðingu fyrir svona gellum eða hugsa þeir bara um að ríða þeim og svo búið?

spúútnik sökkar feitt þessa dagana. fyrir svona 2-3 árum verslaði ég alltaf í spúútnik og fékk töff notuð föt á litlu verði…og hver man ekki eftir kílóamarkaðnum! en núna eru tímarnit breyttir og núna labbar maður inn í spúútnik og þar blasir við manni nýföt sem kosta alltof alltof mikið og svo hávær er tónlistin sem glymur í eyrunum á manni að maður neyðist til aðfara út strax svo maður missi ekki heyrnina. spúútnik er alltof mikið að hugsa um að vera eins og hinar búðirnar og ég get alveg...

ó mæ god…ok…það er rosalega gaman í golfi og allt það en mér finnst fáránlegt að´fólkið sem stundar þetta neiti a' þetta sé eitthvað snobb!! i mean…there´s a dresscode and everything!! þú mátt ekki vera í gallabuxum og ekki í ermalausum bol nema hann sé með kraga!! ok…þetta er skemmtilegt sport en….COMMON!!!

guð minn góður hvað ég er orðin þreytt á því að alltaf skal útlitið ráða mestu…miklu meira en góður persónuleiki og góð kímnigáfa. þetta er svo heimskur hugsunarháttur að það er ekki fyndið! ég meina…ok…mar er með einhverjum gorgeus strák og allar vinkonur manns slefandi yfir honum en svo reynir maður að tala eitthvað þá kemur bara gufa út! það er rosalega gaman eða þannig…það er svo sem allt í lagi ef bara er um bólfélaga að ræða en samt…COMMON!! maður á að finna eitthvað fallegt í öllum...

nú varpa ég fram minni spurningu fyrir ykkur hugara. finnst ykkur sanngjarnt að þegar maður er búin að safna upp í sig kjark og segja annarri manneskju að maður elski hana að þá bara ásakar hún mann um að ofsækja sig og spilar illilega með tilfinningar manns og hendir þeim í ruslið? svarið er örugglega nei. en hvað á maður að gera ef að eftir nokkur ár maður hugsar aftur og aftur til þessarar manneskju og vildi samt að þetta hefði blessast og er svoldið mikið hrifin ennþá…þó að maður sé í sambandi?