Halló, ákvað að senda inn eitt gamalt ljóð eftir undirritaða sökum yfirþyrmandi leiðinda. Vil benda á að það er eldgamalt og stútfullt af melancholiu, en gagnríni er alltaf velkomin svo lengi sem hún helst á eðlilegum nótum. Jæja, here you go. Fiðrildi Snertu mig, kysstu mig, haltu mér þétt að þér, Elskaðu mig eins og ég er. Þú lætur mig lifa, lítil fiðrildi í maganum. það er skrítið að hafa einhvern að elska, að vera elskuð, eða hvað? Særðu mig, sviftu mig því lífi sem þú gafst mér. Brjóttu...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
