Myndin af þér liggur á stofugólfinu brotin. Þegar ég sópa upp glerbrotin finnst mér eins og ég sé að sópa upp líf þitt. Og hér er ég alein og yfirgefin Með glerbrot á gólfinu til minningar um þig.
Þetta ljóð var samið þegar höfundur var 13 ára gamall Nú er hún farin og flogin burt okkar hjarta fyllist söknuði og þrá, Um líf hennar verður ei meir um spurt en aðeins minningin lifa má. En við verðum öll að segja bless, þó að við söknum mikið. Því að allir sem sakna þurfa þess, og minnast fyrir vikið. En nú situr hún við hliðina á okkar drottni sem passar hana og verndar. Og þó í sorg okkar augu votni hann verndar allt, og endar.
Ef þú bara vissir hvernig mér líður, Timi minn líður Svo hægt. Hugurinn reikar eitthvert burt, Fjarri raunveruleikanum. Ég leita að honum En finn hann hvergi. Hvers vegna er lífið svona erfitt?? Svo fékk ég svar, svar frá vindinum; ,,þegar að um stór er spurt, er lítið um svör´´, -og hann fauk í burtu.
Farið sem þú skilur eftir þig á hverjum morgni er sönnun, sönnun að þú elskir mig af öllu hjarta. Farið er skorið í eldhúsborðið, málað á veggina og á koddann þinn. Þetta er sönnum ást sanna ást.
Í lítilli veröld með litlum manneskjum fæðast minni manneskjur. Þær fæðast eins og lítil blóm, en deyja líka eins og öll blóm. Þegar maður lítur yfir blómahafið þá sér maður hið sanna. Á endanum deyja öll blóm veraldar.
Ég sat hérna áðan, og líka í gær og daginn þar áður. Skyndilega hef ég hæfileikann til að sjá inn í framtíðina. Eftir 50 ár sit ég ekki lengur hér, en hér sit ég nú.
Ég horfi út á götu: Gamall rauður bíll sem bíður í ofvæni eftir að einhver setjist inn í hann og keyri af stað. Yfir honum fljúga svartir hrafnar sem öskra ,,farðu af stað´´. Niðri á götunni sjást gráir skór stíga inn í bílinn og aka burt. Yfir bílnum fljúga hvítir hrafnar sem gráta, ,,komdu aftur´´.
Sigþrúður sat í stætisvagnaskýlinu og beið eftir vagninum. Klukkan var ekki nema 12:20 þannig að það voru allavega 15 mínútur í næsta vagn. Hún hneppti að sér kápunni, kuldinn var farinn að segja til sín. Hún var orðin allt of gömul til að vera að flakka svona um bæinn. Jólailmur var í loftinu enda var Aðfangadagur og ekki við öðru að búast. Hún hélt fast um kassann í fanginu. Brúðan sem var í kassanum var svo falleg að annað eins hafði hún ekki séð síðan árið 1930, þá fimm ára gömul þegar...
Hví fórstu? Þú skildir mig eftir aleina úti í rigningunni án regnhlífar. Ég var nakin samt fullklædd. Hönd mín einmana án þinnar handar. Hjartað brostið. Þú leist ekki einu sinni við, heldur gekkst galvaskur áfram eins og ekkert hafði í skorist. Hjartað mitt grét eins og ringdi í borginni, og eftir stóð ég blaut í gegn.
Á síðasta laugardag skellti ég mér ásamt tveimur vinum á farsann Jón og Hólmfríður sem sýndur er nú um þessar mundir í Borgarleikhúsinu. Leikritið fjallar í stuttu máli um Jón sem er að ljúka tannlæknanámi á meðan unnusta hans, Hólmfriður bíður ólm eftir fyrstu útborgun til þess að þau geti keypt sér nýjan sófa og annað og að lokum gengið í hjónaband. Á meðan Jón er í skólanum er Hólmfríður að rugla saman reitum við föður Jóns, Eggert, sem í raun er ekki faðir Jóns. Allt voðalega...
Ég lá þarna í leyni, og þú vissir ekki af mér. Þú talaðir svo falaega um mig að ég brast í grát. Ég áttaði mig ei á að einhver gæti einhverntíman, nokkurntíman talað svona til mín. Þú styður við bak mitt er í erfiðleikum á, þó svo að stundum þú fyndir það að best væri að gefast bara upp. Þú kenndir mér allt sem ég kann og aldrei hef ég getað sagt þetta í orðum… en veistu hversu mikið ég ann þér?
Ég ligg hér ein á þessum kalda stað. Enginn veit hvar ég er. Minn eigin andardráttur bergmálar í tóminu. Tár mín frjósa föst við kinnarnar og ég öskra, en enginn heyrir til mín. Í blóði mínu ligg ég og sé allt líf mitt þjóta hjá. Gamlar ástir, gömul tár. Og allt verður svart á svipstundu, rétt eftir að ég öskra; ,,HJÁLP!"
Hún situr þarna í horninu og starir . Augu hennar svo döpu og tóm. Brosið -frosið. Í margar mílna fjarlægð er hægt að sjá að eitthvað vantar. En hvað það er veit enginn nema hún sjálf. Hún reynir að fela það, en það tekst ekki, því að það er svo áberandi hvað vantar.. Það vantar þig.
Jakob sat á grúfu á gangstéttinni fyrir utan spítalann. Það var hellidemba en honumvar alveg sama þótt að hann væri blautur í gegn. Það var aðeins eitt sem var í huga hans. Hvers vegna? Af hverju þurfti lífið að vera svo ósanngjarnt? Mest langaði hann að fara eitthvað burt, eitthvað fjarri raunveruleikanum en hann gat það ekki. Þó það væri einfaldasta lausnin var það alls ekki sú rétta. Allt var frá honum tekið í einu vetfangi, hann hefði ekki átt að vera þar sem hann var hann vissi það...
Stundum er tilveran svo undarleg ekki satt? Ég sat í stætó um daginn og sá ég litla dúfu fjúga og fór að velta henni aðeins fyrir mér, og hérna er afraksturinn… Tilveran Í náttmyrkrinu flýgur dúfa eins og hvítur sendiboði yfir gömlum húsum í miðborginni. Hjá sumum táknar þessi dúfa frið En hjá öðrum sem uppteknir eru af raunveruleikanum er hún venjulegur hvítur fugl með vængi. Lítil börn heillast af hæfni þessa fugls þau vilja fljúga eins og súpermann eða flugvél. Er dúfan bara þarna eða er...
- Ég sit hérna Í 4. Kennslustund Og átta mig á því Hvað tíminn líður hratt. Við erum að verða búin með bókina, amt erum við nýbyrjuð á henni. Og strákurinn sem rakaði af sér hárið fyrir stuttu er kominn með lubba.
Ég horfi á spegilmynd mína. Augun svo innantóm, Gömul tár Og gömul ógróin sár í hjartanu. Svo tek ég niður grímu hversdagsins, Grímuna með jóker-brosinu. Og loksins sé ég hina réttu mig. Innantóma
Hefur þú einhverntíman setið við gluggan þinn og velt því fyrir þér hvað fólkið sem labbar fram hjá er að hugsa ? Hefur þú einhverntíman setið í strætisvagni Og ímyndað þér að þú sitjir í eðalvagni með James Bond? Hefur þú einhverntíman skrifað ljóð sem hefur mistekist? Langaði bara að deila þessu með ykkur!!
Stundum finnst mér eins og ég sé ein í þessum heimi. Það er eins og allir hafi látið niður í ferðatösku og yfirgefið mig. Á nokkrum augnarblikum hurfu allir. Og hér stend ég ein og köld, köld eftir sannleikan sem sló mig svo fast að það blæddi blóði illskunnar og einmannaleikans. Nú hef ég áttað mig á Að ég er ein á báti um sinn. Langaði bara að deila þessu ljóði með ykkur sem ég samdi.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
