Ég veit ekki hvað ég er að skrifa eða af hverju, en núna langar mig bara að skrifa eitthvað. Ég á það til að sökkva mér í dagdraumum, oft er staður og stund ekki nóg fyrir mig, ég þarf alltaf að flakka eitthvað í huganum. Ég á endalaust af góðum vinum og er mjög heppin með svo mikið. En þegar ég er ein með sjálfri mér þá fæ ég svo mikla tómleikatilfinningu. Hvort það sé vond eða slæm tilfinning er ég ekki viss um, hallast að óþægilegri tilfinningu ef eitthvað er. Núna er ég að hlusta á Talk...

Ég ligg upp í rúmi og hugsa til baka. Um þig og okkar stundir, Já í nótt mun ég vaka. Ég horfi út í loftið og sé þín augu , Þau lýsa upp allt dimmt sem er í mér, Já hjartað mitt er ætlað þér. Farinn ertu á braut, minn fagri drengur. Það er eflaust ekki til stærri fengur. En þrátt fyrir fjarlægð og fjöllin blá, þá verðuru minn meðan mitt hjarta á að slá.

Jæja ég ætla koma með sögu svona svipaða og þessi sem var skrifuð hérna fyrir stuttu nema mín endar ekki vel:( Ég hitti minn á djamminu, hann er 10 árum eldri en ég… Við sáum hvort annað og um leið og ég sá hann hugsaði ég: vááá þennan ætla ég að næla í(án þess að vita afleiðingarnar)…hann fer að spjalla við mig og klikkum við strax, ég segi við hann að ég sé 20 ára, hehe en var í raun og veru bara 16 ára þá (er ný orðin 17). Þetta var svo saklaust djók, því ég er mjög fullorðinsleg og...

Ég er alveg ráðalaust grey:) Málin standa þannig að ég er búin að vera deita gaur núna í 2 mánuði og hefur þetta gengið svona upp að ofan. Nú þannig er það ef ég sýni honum ekki það mikinn áhuga þá verður hann miki spenntari fyrir mér, en ef ég sýni honum þann áhuga sem ég vill sýna honum finnst mér eins og hann vanvirði mig svoldið og taki mig sem sjálfsagða, beilar á að hitta mig stundum og svona. Ég er náttla yfir mig hrifin, og er svo geðveikt hrædd við höfnun og e-d að þegar hann er...