Fyrir þá sem ruglast – hún, ég í sögunni-sama manneskjan. Fólk myndi segja að ég væri vitfirrt ef ég segði að hún neitaði að hlusta. Ég segi henni að þetta sé bara hugarburður og þetta verði allt í lagi, en það er bara lygi til að breiða teppi yfir sannleikann. Fólk lýsir þessum einstaklingi oft sem engli eða djöflinum í manni sjálfum sem rífst á um hvað á að gera. Tárin renna hægt niður kinnarnar en koma svo í flóðum. Ég reyni að segja henni að hætta en hún vill það ekki, hún veit að það...

Ég er mjög lífsglöð manneskja, hef ekki alltaf verið það sökum eineltis og sökum þess að þeir vinir sem ég valdi á þeim tíma voru ekki traustsins verðir. (þeir gátu sagt mér allt en ég mátti aldrei væla neitt án þess að yrði gert grín að mér). Ég er þannig manneskja sem finnst gaman að fíflast og gera það sem henni sýnist, hlær oft og reynir að fá aðra til að hlæja. Allt í lagi, ég eyddi páskunum með fjölskyldunni og var ekkert að fíflast í kringum þau, var fremur róleg manneskja og sagði...