dæmið ekki of harkalega takk, fyrstu vísurnar mínar. Er hnegg í haga glaumar, Þá hjarta mitt kraumar. Heyrist nú hófadyndur, þegar þú kveður Hvinur. Nú sakna ég þin sárast elsku vinur minn aldrey strýk ég aftur fallega makkan þinn. Það er einsog dauðinn hafi opnað augu mín því ekkert er það fegurra en vináttan þín. Lómur þú varst bestur hér ógurlega er nú grátið menn og börn allir eins ungir, gamlir sorgin er sár réttvísin er oftast smá