Áttu þá við óþjált? En þessi lína rennur annars vel í gegn ef þú hefur áherslurnar á ‘þá’, ‘þarf’, ‘ur’ og ‘sjá’, án þess að bæta við atkvæði. Það er kannski framburðslega séð rangt mál en það viðheldur taktinum(tvö atkvæði í kveðu) sem ríkir í ljóðinu. Ef þú bætir inn atkvæði neyðistu til þess að skapa eina kveðu með þrem atkvæðum eða láta ójöfnu braglínuna enda tveim atkvæðum í stað eins og þagnar ‘()’ sem hvorugt passar við taktinn þannig þetta er í raun best eins og það er.