sæl öll sömul og gleðilega aðventu, mig langaði að fá álit ykkar á smá vandamáli sem að ég hef glímt við núna í nokkur ár eða svo on and off ég á rosalega erfitt með að gleyma fyrsta kærastanum mínum sem ég var með í gaggó. hann var fyrsta ástin mín og mér fannst hann æði. okey þrátt fyrir það þá hættum við saman fyrir mörgum árum og það má segja að hlutirnir hafi endað illa, en við höfum einhvern veginn alltaf leitað í hvort annað aftur og aftur. hann hefur eignast kærustu og ég kærasta....

sko nú þegar nýtt ár er hafið þá vaknar innra mér mér einhver orka sem að var ekki til staðar á síðasta ári, ég veit ekki hvort að allir geta verið sammála mér en oft þegar yfir árið er litið þá getur maður best dæmt um það hverning það var í rauninni. ég er allavega farin að líkjast sjálfri mér miklu meira með hverjum degi og likar það rosalega vel, ég var farin að sakna mín:). á einhverjum tímapunkti þá bara gleymdi ég mér og bara veslaðist upp smám saman, en það góða er að eftir svona...

Mig langaði svo að athuga viðbrögðin með vandamáli sem ég er að glíma við.. endliega lesið rausuna og segið mér hvað ykkur finnst? :) Ég er búin að vera með strák núna í að verða 2 ár… eins og gengur og gerist þá koma lægðir í sambandinu sem að mér finnst ekki góður hlutur. Við tölum ekki mikið saman lengur og mér finnst eins og það sé erfiðara að ná tenglsum við hann. Ég var að tala við vin minn um dagin og ég kom þessu svo vel í orð að mér liði ein og hjákonu sem væri að bíða eftir að...