Þetta á kannski ekki heima hér á rómantík en mér finnst þetta ljóð bara svo flott. Fyrir Þig Ég ber hjarta þitt. Ég ber það í hjarta mér Ég sleppi því aldrei, hvert sem ég fer,ferð þú, vina Og hvað sem gjört er bara mín gjörð, elskan mín. Ég óttast engin örlög því þú ert mín örlög, mín kæra. Ég þrái enga veröld því, mín fagra, þú ert veröld mín. Þetta er leyndarmálið dýpsta sem enginn veit. Þetta er rótin á rótinni og hnapurinn á blómahnappnum. Og himininn á himnum Yfir tré sem kallast líf....