Hvað er list? Er fólk hér á því að list sé tjáning? Hvernig getur það verið? Ég myndi segja að list (ef hún er á annað borð til) gæti einungis átt við um hugarstarfsemi, þeas að hún væri þá “bara” frumleg og skapandi hugsun. Hugtakið “List” ætti ekki að geta á við um tilfinningar? því kommon, skapandi tilfinningar? Og varla getur maður sagt að hugsanir séu tjáning? Þannig mínar skoðanir í augnablikinu eru að list sé ekki tjáning. Þó það sem við köllum “listaverk” verði að teljast það, en það...

Sorry, smá misnoktun á korinum. En þar sem það er orðið ófagurt um að litast á “Hvað er þekking?” þráðnum ætla ég að setja þetta hér. Midgardur: ég ætla bara segja þér að ég er algerlega, algerlaga, algerlega, ósammála! Held að það séu skörp skil þarna á. Þekkingu getur maður aflað sér, maður lærir td að þekkja tungumál, og tengja saman skynjanir og tákn, einsog að “fimm” eru “5” eru “ ***** ”. Maður þarf hins vegar færni til að geta aflað þekkingar og notað hana. Mállaus maður getur þannig...

Hvað finnst fólki hér um það að bókmenntaverk, og aðrar listir, séu gagnrýnd í fjölmiðlum? Er það bara allveg eðlilegt og réttlátt, að viss stétt sé tekin fyrir, og störf hennar vegin og metin opinberlega? Ef svarið er já, af hverju ætti þá ekki að gilda það sama um aðrar stéttir? Væri ekki einmitt mjög gagnlegt fyrir almenning ef læknar, lögfræðingar og smiðir yrðu teknir fyrir og störf þeirra vegin og metin. Gerði það ekki verulegt gagn ef það byrtist td. blaðagagnrýni um Bárð Marðarson...

Hvernig er það hefur einhver þetta áhugamál að áhugamáli? ;) Það er soldið dautt hér um slóðir, væri ekki tilvalið að lífga þeta við? Þetta áhugamál bíður nebbla upp á margt, það er hægt að ræða og rífast um margt sem viðkemur bókum, þarf ekkert að vera svo óskaplega “menningarlegt” td. hvað eiga Shakespeare og dallas sameiginlegt? Voru ekki bæði að fjalla um vandamál ríka fólksins, svona fyrir amúgan? Eða er kannski bókmennntaleg synd að bera þetta sama? ;) …kókos

Fyrir stuttu ætlaði ég að fara að lesa nokkuð sem ég hélt að væri ruslbók …en bókin stóðst ekki þær væntingar;) svo alveg óvart fór ég að lesa virkilega góða bók…og síðan þá hef ég reynt að troða henni upp á aðra. Bók þessi heitir “the children of men”, er eftir P.D. James og kom út´92 Sagan hefst í Oxford Englandi árið 2021 þegar aðalpersónan “fagnar” fimmtugsafmæli sínu, og 25 ár eru liðin frá síðustu barnsfæðingu……Já það fæðast nefnilega engin börn lengur í heiminum! Og yngsta kynslóðin...

Ég held að það væri mjög sniðugt að koma með sona samsærisáhugamál. Fólk gæti spunnið upp sínar eigin samsæriskenningar, ..rætt og rifist um fræg samsærisplott, og svo fengið holla og góða útrás fyrir eigin paranoiu :) Þannig að þetta áhugamál myndi sameina listhneigð, geðveiki og sagnfræði. …….Í alvöru ég held að þetta gæti verið skemmtilegt hihi >>>kókos