Hendur hans snertu kalt járnið í brunastiganum á blokkinni. Úti var 10 stiga frost, snjókoma og kolniðamyrkur. Hann fann fyrir þunga hnífsins í vasanum og reyndi að sannfæra sjálfan sig að bráðlega yrði þessu lokið og hann yrði kominn heim í hlýjuna. Hann hýfði sig upp á fyrsta pallinn, Hann leit niður götuna og sá að hann var einn.Gott hugsaði hann, þetta má alls ekki mistakast. Eftir að hafa fylgst með fórnarlambinu í nokkra daga var stundin loks runnin upp. Þetta myndi binda enda á öll...