Ég var,eins og flestir íslendingar,mjög stoltur og ánægður með framkomu Birgittu á laugardagskvöldið,þar sem ég sat þarna uppfullur af stolti,ánægju og spennu, fór ég að finna fyrir nokkurskonar desjavú tilfinningu.Jú ég hafði upplifað þessa stemmingu áður og þá mundi ég evrovision 1999 þegar selma ætlaði að sprengja í mér pumpuna af ánægju og spennu,því sagði ég meira í gríni en alvöru að nú ætti bara að senda birgittu (írafár )aftur út á næsta ári,en hugmyndin fékk góðar undirtektir...