Við vorum ung, svo ósnortar fiðlur að feta hamingjunarveg Hljómur okkar sameinaðist í hjörtunum, ástin var okkar mein. Við vorum tvö, húsið, fjaran og við tvö Lífið spratt í kring, loforðin voru svo mörg, svo full af von. Mánuðir liðu án vitneskju um þær breytingar er á eftir stigu Hann kom inn í líf okkar, tónninn sem sameinaði okkur að eilífu.