Engill Einn fallegan dag var engill á sveimi, raulaði lag þó í djúpinu eimi, þá blossaði upp, aska og eldur, með brunninn væng var engillinn felldur. Með sviðinn væng og annan brotinn, lá engill á sæng, niður skotinn. Skotið frá víti hæfði hans hjarta, hann ríkir nú kóngur í eldinum svarta. Engill, engill með brotinn væng Engill, engill á eldsins sæng Engill, engill með brostinn baug Engill, engill sjá dauðans draug Í hrímhvítri höllu hörpunni gleymd'ann sem leikið var á í gleði eitt lag, of...