Aldrei fyrr hafði ég séð annað eins, svo fögur og hugsaði vel um sig. Ég vildi hana elska en það var ei til neins, hún vildi ekki stráka, svona pjakk eins og mig. Ást mín sigldi á sker og sorg mín, það eina sem ekki fórst, varð eftir sem ólgandi hver. <br><br>http://saeli.blogspot.com

Aldrei fyrr hafði ég séð annað eins, svo fögur og hugsaði vel um sig. Ég vildi hana elska en það var ei til neins, hún vildi ekki stráka, svona pjakk eins og mig. Ást mín sigldi á sker Og sorg mín, það eina sem ekki fórst, Varð eftir sem ólgandi goshver. <br><br>http://saeli.blogspot.com

Að loknu erfiði vinnudags Að liggja til næsta sólarlags Umvafinn hlýju þinna handa Ó hve gott er að heyra þig anda Eftir vetrarnóttina kalda Myndi ég heiminum valda, Og ekkert erfiði myndi mig buga Ef ást okkar aðeins myndi duga Að eilífu og um aldir alda.

Var frekar væminn um daginn eftir að hafa lent í smá ástarsorg. Hér er afrakstur þess hryggbrots. Hún kom sem stormsveipur í líf hans og fyllti hjarta hans þrá. Tár augna hans og yndi en traðkaði hjarta hans á.

Stúlkan glöð á strákinn stökk, snúðugur hann hvarf á brott. Skömmustuleg hún í sófann sökk, brátt hvarf hennar gleðiglott.

Stjórnendur þáttana hafa löngum verið gagnrýndir fyrir það að allir vinirnir séu hvítir. Eins og flestir vita þá eru NY búar af margvíslegum þjóðfelagslegum uppruna og því kannski ekert svakalega algengt að í sex manna vina hópi í New York borg séu allir hvítir (það eru nú fleiri þættir sem þetta lið mætti þá líka gagnrýna af sömu ásæðu, eins og t.d. “sex and the city”). Persónulega finnst mér sjálfum ekkert við þetta að athuga. Nýlega gáfu stjórnendur þáttana ut tilkynningu þess efnis að í...

Ég var að læra að skrifa nokkuð sem er kallað prósaljóð. Hér fyrir neðan er frumraun mín í slíkum kveðskap, vonandi líkar einhverjum þetta. Fjöruferð. Það var á dimmu vetrarkvöldi að í hvítfreyðandi fjöruborði hlupu stoltir hundar hins nýfundna lands. Þeir léku sér kátir eins og lömb að vori. Bjartir ballett dansarar svifu um himininn, norðuljósin birtu upp fagran fjalla salinn handan fjarðarins. Ungi maðurinn horfði á eftir hundunum þar sem þeir ærsluðust við öldurótina og slógust um...

Hér á eftir koma 2 ljóð sem ég er að vinna í. Ég er nýgræðinur í þessu ljóðastússi svo það er ekki við miklu að búast. Það væri gaman að fá smá comment á þau og jafnvel ábendingar um hvað betur mætti fara. Hafgolan sterklega blæs. Báturinn vaggar sem korktappi á sæ, þessi fljótandi, fisksins dauðadómur. ——————– Súrmeti hugans streymir á blað og myndar ljóð úr þyrpingu orða.