Ein lítil saga eftir mig, sem ég gerði.. hef aldrei skrifað sögu áður, eða sent inn þá heldur.. langar bara að fá að vita skoðanir annarra á þessu:$.. takk=* Hún hleypur eftir blauta grasinu, skref eftir skref, fæturnir eru löngu orðnir gegndrepa og gulir fíflar búnir að festa sig við reimarnar, en henni er sama. ?etta er stundin hennar og tíminn hennar, þar sem hún hleypur í burtu frá öllu. Enginn getur tekið það frá henni að nú er það bara hún, án allra vandamálanna. Hún var búin að gleyma...