orð vitundar, vinar lykill Vinar lykill Vegur viljans er mikill vonin óendanlegt tóm vitundar, orð vinar lykill kyrrðar hugans sem svífur til móttakans er finnur þrá. Ljóseindir einast á augnabliki. Vogun viljans verður til líkt og ilmur blóma.
Desember dimman dregur mig inn í ljósin og yl gleði og spil. Kertaljós flökta ilminn af þeim ber í vit mín keim lyktina þá sem jólin bera með sér heim.
Léttfættur í stígvélunum gengur til vinnu sérhvern dag með skerta krónu sem rýrir hans hag Hvar eruð þið systur og bræður hann skeytir ekki um það í bandalagi um minn hag Íslands sterki bragur sjáið ekki það ? Léttur í lund í stígvélum sínum eftir langan vinnudag með hrjúfar hendur í vasa hann raular lítið lag krónan hans er minni í dag Hvar eru þið bræður og systur að verja minn hag Landsins besti staður ha er það, hann kvað. Krónan hans rýrnar en kankvís í stígvélunum heldur árla dags til...
Flaugst í hjartað mitt litli rauðbrystingur. Blóðið mitt varð þitt goggurinn var fastur ég féll um koll. Eftir augnablik raknaði ég við fann litla kroppinn þinn. Tók þig varlega frá hélt þér í lófa mínum og nuddaði brjóst þitt Þar til það tifaði. Þú hristir gogginn settist á öxl mér flaugst burt um stund. Settist svo aftur á vinstri öxl. Ávalt eftir það kemur þú þegar ég er einmanna. og flautar sönginn frjáls.
Dropar flétta saman frið Um rifu augans Orka Íslands steina standa þér við hlið. Viltu lofa og reina lukka er fyrir þig . í golu geng um götur treysti litum augans. Um beyglaðar fötur hugans, fölan fínan dans. Í bylgju sandi stranda speglar sjór á milli. Margra lita landa lof í draumsins hilli Um rifu augans drjúpa dropar strengs. Milli mín og vanans vefur viljans regns. Dropar flétta saman í golu fumlaust fang. Í glugga það er gaman enni einni um gang. Geislar augað...
Kærleiks höndin bjarta haltu mér um stund Í fjöllunum milli heima Nefndu mér staðinn kæra kynntu mér kjalarlund. Mundu að menning, æra æsir æðri stund. Í fjöllunum milli heima fljúgum fléttuð um stund. Ung um æsku heiða heilluð af grænni grund. Svo kemur stundin heita með sælu bros á vör. Kærleiks böndin birta konungleg karlsvagns börn. Hvísla lagið ljúfa inn í eyrað lint. Einlit fögur dúfa flýgur um loftið mitt.
Ég er frjáls undir flöktandi stjörnu, feiminn finn andardrátt í hálsmál mitt. Ég held þú vitir, hvert við höldum nú undir blikandi stjörnu. Feiminn finn handarstrok fín bláklukkan mín hvað viltu veita mér svo innilega hér. Undir stjörnu þaki, vaki ég hjá þér, úti myrkrið er birtan ber með þér hvert sem litið er. Fegurðin er engri lík andlit þitt og barmur dillandi hlátur vaggar mér. Í hulins heima geng með þér um blóm og engi undir stjörnu hvolfi .
Ljósir lokkar prýða lifandi elda. Á hvítum tindi skíða tvífelda. Hvítur kjóll á kirkjugólfi maður og stóll tólf rauðar rósir tónlist túpu og pípuorgel. Presturinn prjónar saman orðum. Láttu nú loforð þitt líða um stund, laufgast þá hlynur og einiber roðnar. Lofsöngur líður um loft. Rauður dregill dempar skóhljóð hárra hæla. Herra með pípuhatt, lakkskó, lakrísbindi hló. Innan í mér dó veraldar ró. Tónlist túpu og pípuorgel. Rauður dregill og einiber lakkskór með pípuhatt og prestakraga. sötrar súpu.
Sveimandi horfa leika sér Svífandi sindrandi ljósglit í dvínandi birtu er glóð í hjarta nærveru og hlýju. Yndi svífandi orða vafra hér. Sveimandi horfa leika sér. Logn í seiðandi húsi snjór við furu fót. Bjartar stjörnur á himni börn með brúðu og dót. Svífandi sindrandi ljósglit snjókorn falla á svörð. Tíst í fuglanna klið um frið á mennska jörð. Glit í dvínandi birtu glóð við gluggann þinn. Titrandi frostrós á rúðu raul við munninn minn. Ilmandi lummur frá ömmu og kakó sem afi ber inn. Þá...
Yfir heiðinni sólroðið ský, sigla skútur með fjöllum, hafið heillar á ný, með sjávarföllum. Brimaldan brotnar byrðingi við lognýra kemur á dimmum kvöldum. Ljósroðið ský, báturinn vaggar við öldum, gjálfur með gárum, brunar himin fley , með kletta ströndum. Ljósboginn bognar fyrir sjónarröndum gullslegið ský.
ljós mitt bjart leikur og lifir í hjartanu mínu ljós mitt Ég hitti þig ljós mitt að vori við skuggann minn, máninn bjartur á himninum, spor í fönninni við gluggann minn. Tónlistin leikur sinn línudans um götur stéttar og huga manns. Þau eru lífið leikandi létt ljósið í skuggunum þínum. Tröppur í brjósti mínu, steinar í stétt. Vorið við gluggann þinn, ljósið sem gægist inn.
Fagrir dagar glitra Í frosti um fossadal. Undur ljóssins lita lof um fjallasal Sjáðu í gegnum loftið vinskap þinn. Svífa eins og tunglið í huga minn. Bergmál hugans bindur breiða von. Dimma vanans dansar, djúpa vor.
Heimskór Innan í mér brenna höf manneskjunnar gnístandi hvít köld, tær. Fjölbreytileiki mannhafa brennur eins og sandur sem verður gler í suðri. Kvöldroðinn í norðri leikur brot hlýrrar hugsunar sem gerir daginn mildan. Heimskór af ósk um jafngildi mennsku jarðarinnar Gaddaslegin gildi ískulda víki Húmið verði fallegt og gjöfult lifandi ást fjölbreytileg, eðlilegt
Silfurlilja haustsins á leið heim Silfur lilja leikur lífsins vilja Silfruð lilja lifandi lauf fjúka sumri er að ljúka Gullsleginn lauf með rauðlita keim Haustið kemur með vindi heim.
Eldarnir loguðu manstu er dönsuðum inn í miðnætur döggina líkamar ertust í grasinu endalaust uns sól skein að nýju Ástin ljós og undur heit unaður eitt lífið fær að loga
Þegar nóttin liggur kyrrlát við hlið mér verða ljósin þín alltaf jafn björt þó að langt sé í burtu í bili berast straumarnir alltaf til mín yndi og gleði þeir flytja inn í hús mitt sem líka er þitt Þú ert draumur og viska sem vakir við hlið mér hverja dimmunnar nótt þú er æskan og ellin svo mild sem strýkur vangann minn hlýlega hljótt nú legg ég höfuð á púðann og get sofnað öruggt og rótt. viska sem vakir yndi og gleði alltaf jafn björt ellin svo mild hverja dimmunnar nótt get ég sofnað...
Á horninu standa háhælaðir skór bíða í logni eftir sveip Tipla síðan upp tröppurnar, veifa. Buxurnar eru útvíðar skórnir rauðir lakkaðar neglur nefið nett augun frá hárið hulið heklaðri húfu. Tekur í hurðar húninn gengur inn. Bak við lokaðar dyr er guðshús opið öllum. Kemur út grátandi hokinn Tiplar niður tröppurnar fer Skórnir stansa eftir á horninu. Ljósið lognast út í húmsins ró.
Í norðri sést ljósið dansa af dulúð létt og bláar stjörnur glansa við ísilagða stétt ljóma glæddir grænir geislar iða við himins brú lífi gæddir álfar dansa við jökulsvell með bjarta trú
húsið heillar huga og hugur heillar mig ljós mitt og líf upp til þín ég klýf þú ert sólin og kaffið sem mamma drakk barnsins ljúfu stundir við arinn þinn og yl angann þinn úr hlöðu og hesti pabbi minn garðurinn fegurstu rósir og berin þín svo mild þú ert lífið þú ert sólskyns blik að sjá ástin með orða klið lukka og ósk að fá já það erum við rauða húsið með gömlum sið.
maí vorið kemur nett þú í kjól með rauðann blett í gulum skóm og hárið létt ég á mér von maí stjarna blikar létt með lítinn son handtakið rétt göngum saman hönd í hönd svo létt inn í sumarsins von nú lýkur vetur vinnandi manns vorið er komið og konan hans maí stjarna á himni manns vogar líf barna logandi í huga hans. Vonin er komin maí stjarna þín.
Bak við bláa dropa milli þráða ljóssins lita sólgulls regnsins svörtustu skýja undir bylgjum augnloka þar sem árnar einast við haf Bak við hugsanir sem við skiljum aldrei innan vara kápulaust án orða í burtu lauf í maí Bak við bláa dropa sem falla í polla skyggnist eingin pollarnir eru ó hreinir Tær tár taka af allan vafa Tilfinning augnloka eftir skúr regnbogans er hrein Í mjölinu fela þeir stein og henda af sér kápunni við skiljum ekki ein að bak við varirnar var von Tál von á blá fátækan...
Milli þráða ljóssins lita sólgulls blárra dropa regnsins, svörtustu skýja Undir bylgjum augnloka þar sem árnar einast við haf Bak við hugsanir sem við skiljum aldrei Innan vara kápulaust án orða í burtu Lauf í maí
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
