Ljósið frá ljósastaurnum liggur á götunni allt í kring er myrkrið. Það er eins og því finnist ömurlegt að geta ekki drepið þetta litla ljós í lífi mínu. Margt býr í myrkrinu sem ég ekki þekki en mér finnst ég verða að kynnast því. Nú lifir aðeins eitt ljós í lífi mínu, það er það eina sem myrkrið mun ei granada… Þetta litla ljós ert þú.

Þetta ljóð samdi ég meðan stríðið í Írak stóð yfir… Getur einhver sagt mér hvert heimurinn stefnir? Hvar eru þau loforð sem stjórnin ei efnir? Man einhver yfirleitt afhverju þið fóruð í stríð? Bush hvað ertu að pæla? þetta er aðeins þinnar þjóðar líf! hví ekki að drekkja einstæðum mæðrum í djúpri sorg? það eina sem þessir menn heyra eru fórnarlambanna hinstu org! Þarna eru börn sem munu aldrei sjá hversu gott lífið getur verið, þið þessi ungu hjörtuu úr skerið! ekki spurja hvað þjóð ykkar...

Ég hata fokkin' hafnarfjörð og alla hans íþróttaálfa, Ég hata allar gelgjurnar sem sjá ekkert annað en þær sjálfar, Ég hata ljóta skólann minn og alla sem í hann ganga, ég hata flestar tjokkótýpur sem af vondum rakspýra anga, ég hata þetta fáránlega fína hverfi og alla sem í því búa, ég hata ljóta kennarann minn sem gerir ekkert annað en sígarettureyk púa, ég hata klukkuna á mínum vegg sem neitar hreinlega að tifa, Ég hata mig og ég hata migog ég hata þig og flesta aðra sem lifa!