Grösug hlíðin, græn og fögur grætur að morgni daggartárum. Geymir í minni margar sögur af mannanna ástum og hjartasárum. Gætur hún hefur á gömlum bæ sem grafinn er neðan við hana. Og bíldrusla, eitt bilað hræ, þar bíður af gömlum vana. Í norðri særinn lengra nær en nokkurt auga eygir. Fjall eitt aðrar áttir fær, fagurt það hátt sig teygir. Sól færist yfir fjall að morgni færir með sér yl og birtu. Þurrkast fjallabarmurinn forni og finnur sína sumarskyrtu. Í dalnum ríkir dásemdarfriður af...