Lífsmunstur mitt er horfið inní endalausar saknaðar öldur sem drekkja sál minni í flæðarmálinu. Hugur minn fjarlægist raunveruleikann og ástin týnist í endaleysinu þar til dómsdags logar hafa brennt burt allar tilfinningar aðrar en þær sem ég ber til þín. Þar til sá dagur rennur að ég hætti að elska þig mun sál mín kveljast og grátbæna þig um miskunn.