Í gærkvöld voru nokkrir leppalúðar hársbreidd frá því að breyta sér og fleirum í kalt kjöt á Hafnarfjarðarveginum með fíflalegum kappakstri. Hvað með okkur hin sem þó reynum að vera eins og “fólk er flest” í umferðinni. Eigum við endalaust að sitja undir því að svona lið geti valsað um, eftir sínu höfði með greind og þroska á við kex í umferðinni og sett samborgara sína (lesist makinn minn/þinn, börnin þín/mín,vinir mínir/þínir og ættingjar,ég ofl.) í lífshættu sér til ánægju og yndisauka?...