“Hæ sæta bjalla.” Sagði lítil lús. “Ég er fyrir þér að falla og vil eignast með þér hús.” Bjallan sagði “Nei, nei, nei, Finndu einhverja aðra.” Lúsin sagði; “Sei, sei, sei, Hættu þá að blaðra.” Þetta tók á hjarta hans Einmana og sár. Þá stökk hann upp á svið með glans, söng lag með Írafár. Kvennapöddur hlustuðu á rokk og ról hjá lúsa. Þegar hann steig sviði frá fengu þær hann að knúsa. Fljótar voru fréttir að berast og bjallan rakti slóð. Því þegar hún sá hvað var að gerast varð hún alveg...