Úff ég var orðinn áhyggjufullur um að þú hefðir gefist upp á að svara mér. Fannst veröldin vera orðinn frekar góð, en nei, þú komst aftur. Þú ert eins og þurkurinn á fótunum á mér, alveg sama hversu oft maður reynir að losna við það kemur það aftur. Þótt pabbi þinn hafi lamið þig í æsku, þarftu að blanda okkur öllum í þau mál Helgi. Er ekki bara kominn tími til að fullorðnast og reyna að hætta að fanga athyglina sem þú fékst aldrei þegar þú varst krakki? Það eru nú að fara koma jól, hvernig...