Ég kannast alveg við að finna ekki fyrir neinu, gleði, sorg eða neitt. Hef verið svona síðan ég man eftir mér, en komast að þvi hvað hjálpar mér að komast áfram, Að hafa nóg að gera. Ég reyni að hafa sem mest að gera í skólanum, en samt ekki til að maður ráði ekki við það, ég er nýlega farin að hreyfa mig, læra sjálf að spila á bassa og prjóna. Virkir dagar eru mjög fínir en helgarnar hjá mér eru skelfilegar stundum, dett í drullu mikið þunglyndi svo ég held að þetta sé alveg að sanna sig,...