til vinar mínns Una Yfir mið-dimma nótt ég svíf til þín, verð ég þar til sólin skín. Þá flíg ég aftur heim til mín, Og bíð þar til þú vitjar mín. kveðja rauðhetta

Í nótt gekk ég ung og nakin til hvílu og naut þess að vera til. Úr því að mér var gæfan gefin, þá geri ég allt sem ég vil. Ég þarf ekki að spurja um eitt né annað í auðmjúkum bænarróm. þó að ég hvíldi með aftur augun, var eithvað svo bjart og heitt, líkt og eldur um æðar rynni og allt væri stjörnum skreitt. Ég mað það alltaf meðan ég lifi, að ég mundi ekki,hvað ég hét, að ég var heit af heilagri gleði, en heirði þó að ég grét. Hvorugt talaði eitt einasta orð, en engu gat hjartað leint....