Ég fór í barnamessur í mörg ár, fermdist þegar ég var ekki viss, kynnti mér meirihluta trúarbragða og fattaði að líklega er ég trúlaus. Þetta mótaði mig án efa eitthvað, en ég er bara feginn að hafa fengið að gera þetta svona, kynntist báðum hliðum og er sæmilega sáttur við þetta alltsaman. Afhverju eru allir svona svínslega bitrir út í uppeldi sitt hérna? Gerði það ykkur að vondum manneskum? Lélegum manneskjum?