þegar ömmur mínar og afi dóu, ég tók það nærri mér, ég greinjaði í vikur, en á sama tíma var mér alveg drullu sama um foreldra mína, ég greinliega er bara svon algerlegat tilfinningarlaus til þeirra, en ég elska kærustun a mína meira en lífið sjálft… ég hlít að vera bara snar klikkaður….?