aðal ástæðan fyrir því að ég er svon worked up með þetta er því ég gerði allt fyrir hana, ég var aldrei vondur við hana, ég var aldrei reiður við hana, ég gerði henni bara gott og hjálpaði henni með allt sem hana vantaði hjálp við, ég sýndi henni aldrei neitt annað en virðingu og ást, ég efaðist aldrei um það sem hún sagði við mig, ef hún fór með vinum sínum þá var það bara besta mál, ég spurði aldrei hvað hún hefði verið að gera með þessum og hinum og gaf henni algert frelsi, treysti bara á...