Takk fyrir þetta svar. við vorum búin að vera saman í ár áður en ég flutti til Reykjavíkur. Svo höfum við búið saman á sumrin og ferðast mikið saman, bæði innanlands og utan. Þetta fjarsamband var auðvitað alltaf ömurlegt, alltaf að elda handa sjálfum sér en ekki tveimur, tala bara saman í síma o.s.frv. En ég hélt alltaf í vonina að þetta myndi lagast þegar ég væri búin í námi og við myndum flytja saman í húsnæði. En hann var búin að missa vonina, og svo var óvíst hvort við yrðum sammála um...

já, ég er sko sammála öllu þessu sem þú segir, og einmitt þetta með það hvort maður eigi einhvern tímann eftir að finna einhvern sem elskar mann eins og við elskuðum hvort annað, er ekki að sjá það einhvern veginn gerast… en maður heldur í vonina Annars ætla ég að reyna að rækta vinina betur, því miður bý ég ein hérna í Reykjavík, þ.e. öll fjölskyldan mín býr út á landi þannig að ég verð að treysta á vini mína til að dreyfa huganum…

æ, takk fyrir þetta öll sömul :)

stærðin né verðið skiptir mig alla veganna engu máli!! Mér líður meirað segja oft illa þegar ég veit að skartgripurinn sem ég fæ að gjöf frá kærastanum mínum hefur verið í dýrara lagi :S Sá skartgripur sem mér hefur þótt vænst um og fallegastur var lítill dropi með steini inn í.. Því miður er ég búin að týna því og sé mjög svo eftir því.. buhu :'(

hún var víst miss international, hvað svosem það er….