Þannig er mál með vexti.. Ég er 17 ára stelpa, hef alltaf verið mikið í íþróttum (fyrir utan smá pásu fyrir ári) og því alltaf verið nokkuð fit. Ég hef aldrei verið ógeðslega grönn en ég hef samt aldrei verið feit. (Reyndar segja ársgömul föt núna aðra sögu að mínu mati, heh, þau eru samt minni en mörg önnur föt) Ég er að nota buxur í stærð 27-28 í amerískum stærðum og nota yfirleitt frekar minni stærðir í fötum en stærri. Ég held ég sé ekki með mikla fitu utan á mér, er með pínulítil brjóst...

Verður maður alltaf að hafa leyfi foreldra til að fá gat í naflan? Engin stofa sem leyfir manni að fá gat án leyfis? Bætt við 25. september 2006 - 01:31 Á að sjálfsögðu að vera *án leyfis.

Köllum þetta útrás. Ég er hrifin af gaur, sem ég veit að er hrifin af mér líka. Þrátt fyrir þetta er ég alltaf að hitta annan gaur og kyssa hann og leiða og þannig dót. (Ekkert kynlíf samt) Á meðan er ég að deyja úr samviskubiti því ég vil ekki að fyrri gaurin frétti þetta til að særa hann ekki. (skil það nú samt ekki, við erum ekki saman eða neitt) Og svo fæ ég samviskubit þar sem ég vil ekki að seinni gaurinn verði hrifin af mér þar sem ég er ekki neitt hrifin af honum og gæti vart verið í...

mig langar svo að verða ástfanginn :( ég reyni allt til að verða það.. er eitthvað að mér eða? Var svo brjálaðslega hrifin af gaur í 6 og 7 bekk og elskaði hann svo mikið.. síðan rofnaði sambandið og ég er orðin svo feimin þannig að ég þori ekkert að tala.. það er nákvææmlega enginn sem ég er ástfanginn í.. ekki einu sinni að pæla í einhverjum.. ég elska tilfininguna að verða ástfanginn.. Maður fær svona fiðrildi í magan.. ooo hvað þetta er ósanngjarnt!! Afhverju þarf ég að vera svona feimin?? :(