Líf renna út en tölvublóðið fellir ekki blööööð “Skufsi?” “Mmm?” Fatherfucker sat í indíánastellingu á tveim kennsluborðum sem hún hafði sett saman. Í horni einu lá THT, sofandi á stafla af bókum og notaði gardínu sem teppi. Skufsi horfði útum gluggan, samt varkár um að það sæist ekki til hans. Það voru svo margir á nærliggjandi götum. Hann var að reyna að greina hvað hann sæi í andlitinum á þeim. Sorg, óvissa, reiði, hatur, vitfirring næstum. Samt engin svipbrigði. Enda höfðu þau ekkert til...